یاد طاووس های باغمون...

یاد طاووس های باغمون...
که تو قفس زیر بارون همشون زیر چتر پرهای پرنده ی نر اروم میگرفتن و ....
اون هم بزرگوارانه همه رو جا میداد زیر بال و پرش..

یاد ارزوهایی که به بارون سپردمشون...

یاد لبخندام زیر بارون و به ندرت اشکهام زیر بارون...

***به فکر چگونگی حسمم زیر بارون هایی که شاید خواهم دید...!!!!!!***


شکوهی در جانم تنوره میکشد...
گویی از پاکترین هوای کوهستانی
....
***delaram***