درد دل امشبم

وقتی بچه هستی توی سن ۷ سالگی
تنها دغدغت اینکه عروسکته
بازی با دوست بچگیت توی کوچه دم در خونتون یا خونه هم دیگه
خاله بازی شدن مامان برای عروسک هات
آرزوت اینکه زودتر بزرگ بشی
کم کم بزرگ که میشی غمت دردت غصت با تو بزرگ میشن روزگار با گرفتن عزیزترین کسات بی رحمی خودشو نشونت میده
ظربه خورد از کسایی که اعتقاد داری هیج وقت بهت خیانت نمیکنند روزگار نشونت میده آدم هاش از حیون وحشی هم وحشی تر درنده ترن
دیگه وقتی بزرگتر شدی
یاد میگیری عادت میکنی به بازی های فلک
ولی یه چیزی بگم ای فلک من به درک خسته نشدی از درد کشیدن تکراری هر روز من
خسته نشدی همش گریه اشک منو میبینی
خسته نشدی از درد کشیدن قلب مریضم
باید بگم فلک بد بی رحمی