بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
قسمت دوم :
مصادیق آزار و اذیت :آزار و اذیت، یعنی راجع به کسی، چیزی بگویی و یا کاری کنی که او بدان راضی و خشنود نباشد و ناراحت شود؛ لذا مصادیق بسیار متعدد خُرد و کلانی دارد.
هر نوع موضع‌گیری، گفتار و کردار کاری که موجب رنجش خاطر و ضرر و زیان دیگران شود، از مصادیق آزار است، خواه زیان و آزار روحی روانی باشد، یا جسمی، مالی و عِرضی (آبرویی).
از تحمیل جنگ، تخریب خانه‌ها، آواره کردن، قتل عام، کشتن زنان و کودکان، تحریم و تحمیل کمبود، تهدید و ترسناندن گرفته، تا حتی یک جمله یا نگاه ترساننده یا ناراحت کننده، همه از مصادیق آزار و اذیت می‌باشد؛ بنابراین، هر گونه حق النّاسی، هر چند در رانندگی یا صف خرید باشد، آزار و اذیت محسوب می‌شود، لذا حساب و کتاب و عقاب دارد.
آزار و اذیت زبانی : اگر چه هر نوع ظلمی به دیگران، آزار و اذیت می‌باشد؛ اما بیشترین نوع آزار و اذیت دیگران، آزار و اذیت زبانی می باشد، خواه توطئه‌ها، فتنه‌ها، تهدیدها، دروغ پراکنی‌ها و افتراهای نظامات سلطه و دستگاه های زیر مجموعه باشد، خواه گفتگوی افراد عادی با یکدیگر و یا راجع به یکدیگر!
دروغ، از رایج‌ترین و بدترین مصادیق آزار و اذیت زبانی می‌باشد؛ چرا که به قصد باورندان گفته می‌شود و مخاطب با باور آن، از حقیقت و واقعیت منحرف می شود، چه بسا بدگمان شود، بترسد، تصمیمات نادرستی بگیرد و غیبت، به زبان ساده، یعنی چیزی از کسی به دیگری بگویی که او راضی نباشد؛ حتی اگر خوبی و تعریفش باشد. به عنوان مثال: اگر کسی نماز شب می خواند و راضی نیست دیگران بدانند و شما دانستید و به دیگران گفتید، غیبت محسوب می‌شود. اگر بدی او را بگویید وراست هم باشد، ضمن غیبت، آبرویش را ریخته‌اید و اگر راست نباشد، به غیر از غیبت، تهمت نیز می‌باشد.
تهمت، این است که در کلام، اتهامی به کسی وارد سازند، خواه درست باشد یا نادرست. طبق قوانین حقوقی، در تمامی کشورها، اگر کسی به دیگری در گفتار یا نوشتار، تهمتی بزند و او شکایت کند، تهمت زننده باید با ارائه اسناد وشواهد به اثبات برساند، وگرنه مجازات می شود.اما در دنیا و گفتارهای ساده بین افراد، کسی شکایت نمی‌کند؛ولی خداوند سبحان همه را ثبت می‌کند و از آن می‌پرسد و به عقوبت می‌رساند.
دقت شود که افترا و تهمت، گاه عملی است، مثل این که کسی مال دیگری یا مسروقه را در خانۀ کسی بگذارد تا او را متهم سازد.
تمسخر : تمسخر یا ریشخند یا استهزاء، از بدترین گناهان کبیره می‌باشد و هدف از آن، تحقیر و کوچک کردن شأن و منزلت دیگران می‌باشد.(ادامه دارد...)
قسمت دوم :
مصادیق آزار و اذیت :آزار و اذیت، یعنی راجع به کسی، چیزی بگویی و یا کاری کنی که او بدان راضی و خشنود نباشد و ناراحت شود؛ لذا مصادیق بسیار متعدد خُرد و کلانی دارد.
هر نوع موضع‌گیری، گفتار و کردار کاری که موجب رنجش خاطر و ضرر و زیان دیگران شود، از مصادیق آزار است، خواه زیان و آزار روحی روانی باشد، یا جسمی، مالی و عِرضی (آبرویی).
از تحمیل جنگ، تخریب خانه‌ها، آواره کردن، قتل عام، کشتن زنان و کودکان، تحریم و تحمیل کمبود، تهدید و ترسناندن گرفته، تا حتی یک جمله یا نگاه ترساننده یا ناراحت کننده، همه از مصادیق آزار و اذیت می‌باشد؛ بنابراین، هر گونه حق النّاسی، هر چند در رانندگی یا صف خرید باشد، آزار و اذیت محسوب می‌شود، لذا حساب و کتاب و عقاب دارد.
آزار و اذیت زبانی : اگر چه هر نوع ظلمی به دیگران، آزار و اذیت می‌باشد؛ اما بیشترین نوع آزار و اذیت دیگران، آزار و اذیت زبانی می باشد، خواه توطئه‌ها، فتنه‌ها، تهدیدها، دروغ پراکنی‌ها و افتراهای نظامات سلطه و دستگاه های زیر مجموعه باشد، خواه گفتگوی افراد عادی با یکدیگر و یا راجع به یکدیگر!
دروغ، از رایج‌ترین و بدترین مصادیق آزار و اذیت زبانی می‌باشد؛ چرا که به قصد باورندان گفته می‌شود و مخاطب با باور آن، از حقیقت و واقعیت منحرف می شود، چه بسا بدگمان شود، بترسد، تصمیمات نادرستی بگیرد و غیبت، به زبان ساده، یعنی چیزی از کسی به دیگری بگویی که او راضی نباشد؛ حتی اگر خوبی و تعریفش باشد. به عنوان مثال: اگر کسی نماز شب می خواند و راضی نیست دیگران بدانند و شما دانستید و به دیگران گفتید، غیبت محسوب می‌شود. اگر بدی او را بگویید وراست هم باشد، ضمن غیبت، آبرویش را ریخته‌اید و اگر راست نباشد، به غیر از غیبت، تهمت نیز می‌باشد.
تهمت، این است که در کلام، اتهامی به کسی وارد سازند، خواه درست باشد یا نادرست. طبق قوانین حقوقی، در تمامی کشورها، اگر کسی به دیگری در گفتار یا نوشتار، تهمتی بزند و او شکایت کند، تهمت زننده باید با ارائه اسناد وشواهد به اثبات برساند، وگرنه مجازات می شود.اما در دنیا و گفتارهای ساده بین افراد، کسی شکایت نمی‌کند؛ولی خداوند سبحان همه را ثبت می‌کند و از آن می‌پرسد و به عقوبت می‌رساند.
دقت شود که افترا و تهمت، گاه عملی است، مثل این که کسی مال دیگری یا مسروقه را در خانۀ کسی بگذارد تا او را متهم سازد.
تمسخر : تمسخر یا ریشخند یا استهزاء، از بدترین گناهان کبیره می‌باشد و هدف از آن، تحقیر و کوچک کردن شأن و منزلت دیگران می‌باشد.(ادامه دارد...)
۴۴۶
۲۴ آبان ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.