المائده ((۷۲))

لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ وَقَالَ الْمَسِيحُ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ إِنَّهُ مَن يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ
ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﺧﺪﺍ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺴﻴﺢ ، ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻣﺮﻳﻢ ﺍﺳﺖ ، ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻛﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ ; ﻭ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﮔﻔﺖ : ﺍﻱ ﺑﻨﻲ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ! ﺧﺪﺍﻱ ﻳﻜﺘﺎ ﺭﺍ ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻦ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺑﭙﺮﺳﺘﻴﺪ ، ﻣﺴﻠﻤﺎً ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺷﺮﻙ ﻭﺭﺯﺩ ، ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺧﺪﺍ ﺑﻬﺸﺖ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺣﺮﺍم ﻛﻨﺪ ، ﻭ ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﺶ ﺁﺗﺶ ﺍﺳﺖ ، ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺍﻥ ﻫﻴﭻ ﻳﺎﻭﺭﻱ ﻧﻴﺴﺖ
روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیببست
گر آمده ره کوی تو چندان غریب نیست
چونيمه مه در آن دیار هزاران غریبست
در عشق خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتويِرويِيارحبیبست
آن جا که کار صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوس دِیرِ راهب و نام صلیب هست
عاشق که شد؟ آنکه یار به حالش نظر نکرد!!! ،ای خواجه دردي نیست ورنه طبیب هست...فریاد حافظ این همه آخر به هرزنیست
همقصّه‌ای غریب و حدیثی عجیبست !!! به دالان هر ديارُدِير اين قَرنِ قِرانسوز،،،هنوزهمنيزهزارانفريبست...!!!