در روزهای آخر اسفند در نیمروز روشن

در روزهای آخر اسفند در نیمروز روشن

وقتی بنفشه ها را

با برگ و ریشه وپیوند و خاك در جعبه های

كوچك چوبین جای میدهند

جوی هزار زمزمه درد و انتظار

در سینه می خروشد و بر گونه ها روان

ای كاش آدمی وطنش را همچون بنفشه ها

میشد

با خود ببرد هر كجا كه خواست

در روشنائی باران, در آفتاب پاك

در روزهای آخر اسفند