معروفترین جنایت آدم فضایی ها…
#معروفترین_جنایت_آدم_فضایی_ها…
ماجرای مرموز واشنگتن
بیست و چهارم ژوئن 1947 یکی از خلبان های نیروی هوایی آمریکا به نام کنت آرنولد در حال پرواز برفراز کوهستان راینر در غرب واشنگتن بود که متوجه 9 شیء پرنده ناشناخته شد. اشیای پرنده دایره شکل بودند و در ارتفاع 3 کیلومتری از سطح زمین با سرعت زیادی حرکت می کردند.
الگوی پرواز آنها متفاوت بود و هر از گاهی به یک شکل خاص پرواز می کردند. مثلا اگر یکی از آنها ارتفاع پرواز را کم می کرد بقیه بشقاب پرنده ها هم از ارتفاع خود می کاستند.
چیزهایی که خلبان آرنولد دیده بود در روزنامه به چاپ رسید و این اولین باری بود که درباره بشقاب پرنده ها در روزنامه های آمریکا خبری منتشر می شد. چند روز پیش از این اتفاق مردی به نام هارولد دال در کنار ساحل مورای در همان نزدیکی مشغول کار بود. او سراسیمه به سمت همکار خود رفت و به او گفت که 6 شیء پرنده دایره شکل را در آسمان دیده که همه آنها نزدیک به 30 متر قطر داشتند. به گفته دال پنج بشقاب پرنده بالای بشقاب پرنده ششم که مدام سنگ، آهن و نخاله به زمین می انداخت پرواز می کردند.
نخاله هایی که بشقاب پرنده به طرف زمین می انداخت باعث شد تا پسر پانزده ساله دال آسیب ببیند. سگ او کشته شود و قایقش هم بشکند. بعد مردی سیاهپوش نزد دال رفت و او را تهدید کرد که اگر درباره این موضوع حرفی به کسی بزند خانواده اش را از دست خواهد داد اما دال به تهدید مرد سیاهپوش اهمیتی نداد.
وقتی گزارش آرنولد در روزنامه ها به چاپ رسید، دال در یک هتل با او قرار ملاقات گذاشت. سر قرار دو خلبان به نام های فرانک براون و ویلیام داویدسون همراه آرنولد حضور داشتند. دال به آنها قطعاتی را که بشقاب پرنده روی زمین انداخته بود داد. به نظر می رسید قطعات از تکه های آهن یا چیزی شبیه به آن ساخته شده بودند.
همه قطعات به پایگاه نظامی کالیفرنیا انتقال داده شدند. این ماجرا سپری شد تا اینکه اول آگوست 1947 دو خلبان از پایگاه مک کورد واشنگتن پریدند و پس از طی مسافتی هواپیمای هر دو خلبان آتش گرفت و آنها مجبور شدند با چتر نجات بیرون بپرند. هر دو خلبان ادعا می کردند که پیش از حادثه بشقاب پرنده هایی را در آسمان دیده اند که مسبب آتش گرفتن هواپیماهایشان شده اند. به گزارش آسوشیتدپرس دو روز بعد دو خلبانی که هواپیمایشان آتش گرفته بود و درباره بشقاب پرنده ها تحقیق می کردند، کشته شدند.
#موجودات_فضایی
#بشقاب_پرنده
ماجرای مرموز واشنگتن
بیست و چهارم ژوئن 1947 یکی از خلبان های نیروی هوایی آمریکا به نام کنت آرنولد در حال پرواز برفراز کوهستان راینر در غرب واشنگتن بود که متوجه 9 شیء پرنده ناشناخته شد. اشیای پرنده دایره شکل بودند و در ارتفاع 3 کیلومتری از سطح زمین با سرعت زیادی حرکت می کردند.
الگوی پرواز آنها متفاوت بود و هر از گاهی به یک شکل خاص پرواز می کردند. مثلا اگر یکی از آنها ارتفاع پرواز را کم می کرد بقیه بشقاب پرنده ها هم از ارتفاع خود می کاستند.
چیزهایی که خلبان آرنولد دیده بود در روزنامه به چاپ رسید و این اولین باری بود که درباره بشقاب پرنده ها در روزنامه های آمریکا خبری منتشر می شد. چند روز پیش از این اتفاق مردی به نام هارولد دال در کنار ساحل مورای در همان نزدیکی مشغول کار بود. او سراسیمه به سمت همکار خود رفت و به او گفت که 6 شیء پرنده دایره شکل را در آسمان دیده که همه آنها نزدیک به 30 متر قطر داشتند. به گفته دال پنج بشقاب پرنده بالای بشقاب پرنده ششم که مدام سنگ، آهن و نخاله به زمین می انداخت پرواز می کردند.
نخاله هایی که بشقاب پرنده به طرف زمین می انداخت باعث شد تا پسر پانزده ساله دال آسیب ببیند. سگ او کشته شود و قایقش هم بشکند. بعد مردی سیاهپوش نزد دال رفت و او را تهدید کرد که اگر درباره این موضوع حرفی به کسی بزند خانواده اش را از دست خواهد داد اما دال به تهدید مرد سیاهپوش اهمیتی نداد.
وقتی گزارش آرنولد در روزنامه ها به چاپ رسید، دال در یک هتل با او قرار ملاقات گذاشت. سر قرار دو خلبان به نام های فرانک براون و ویلیام داویدسون همراه آرنولد حضور داشتند. دال به آنها قطعاتی را که بشقاب پرنده روی زمین انداخته بود داد. به نظر می رسید قطعات از تکه های آهن یا چیزی شبیه به آن ساخته شده بودند.
همه قطعات به پایگاه نظامی کالیفرنیا انتقال داده شدند. این ماجرا سپری شد تا اینکه اول آگوست 1947 دو خلبان از پایگاه مک کورد واشنگتن پریدند و پس از طی مسافتی هواپیمای هر دو خلبان آتش گرفت و آنها مجبور شدند با چتر نجات بیرون بپرند. هر دو خلبان ادعا می کردند که پیش از حادثه بشقاب پرنده هایی را در آسمان دیده اند که مسبب آتش گرفتن هواپیماهایشان شده اند. به گزارش آسوشیتدپرس دو روز بعد دو خلبانی که هواپیمایشان آتش گرفته بود و درباره بشقاب پرنده ها تحقیق می کردند، کشته شدند.
#موجودات_فضایی
#بشقاب_پرنده
۲.۲k
۲۲ بهمن ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.