الآمن بالله

الآمن بالله
ایمان آورنده به خدا. عباس بن عبدالمطلب و ابن ابی طلحه با یکدیگر مفاخره می‌کردند که من ساقی حاجیان هستم، آن دیگری هم می‌گفت: من مسجد الحرام را تعمیر کردم. امیرمؤمنان علیه السلام که از آنجا می‌گذشت، فرمود: من هم به خدا و روز قیامت ایمان آوردم.
ابن عباس می‌گوید: آیه شریفه نازل شد و کار علی را برتر دانست:
«أَجَعَلْتُمْ سِقایةَ الْحآجِ ّ وَعِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ کَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْیوْمِ الْآخِرِ وَجاهَدَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ لایسْتَوُونَ عِنْدَاللَّهِ وَاللَّهُ لایهْدِی الْقَوْمَ الظّالِمِینَ»؛ [۴]
«آیا سیراب کردن حُجّاج، و آباد ساختن مسجد الحرام را، همانند (عمل) کسی قرار دادید که به خدا و روز قیامت ایمان آورده و در راه او جهاد کرده است؟! (این دو) نزد خدا مساوی نیستند و خداوند گروه ظالمان را هدایت نمی کند». [۵]
----------
[۴]: ۲۱. سوره توبه، آیه ۱۹.
[۵]: ۲۲. بحارالانوار، ج ۳۶، ص ۱۳۸. تفسیر الطبری، ج ۱۴، ص ۱۷۱؛ تفسیر الصنعانی، ج ۲، ص ۲۶۹؛ تاریخ دمشق، ج ۴۲، ص ۳۵۸؛ الدرّ المنثور، ج ۵، ص ۲۹؛ المناقب ابن مغازلی، ص ۳۲۱.