نرگس محمدی که در دوران فتنه یکی از اصلیترین محرکان فت
نرگس محمدی که در دوران فتنه 88 یکی از اصلیترین محرکان فتنه و تقویت بهانههای حقوق بشری بود در همان زمان دستگیر شد
اما کاترین اشتون، مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی بلافاصله نسبت به بازداشت نرگس محمدی واکنش نشان داد تا مشخص شود این مهره ضدامنیتی تا چه اندازه برای دستگاه اروپایی دارای اهمیت است.
در مهرماه 1390 هنگامی که نرگس محمدی، نایبرئیس کانون مدافعان حقوق بشر، به 11 سال زندان محکوم شد کاترین اشتون با صدور بیانیهای ابراز نگرانی کرد
دیدار اشتون با نرگس محمدی، مجرم امنیتی که البته مورد علاقه اتحادیه اروپا است، با موجی از اعتراضات داخلی در ایران مواجه شد. خانواده شهدا، نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی، چهرههای سیاسی و رسانهها از این دخالت صریح در امور ایران انتقاد کردند. انتقاد آنان به نقض حاکمیت ملی است. این موضوع البته در دولت جدید برای چندمین بار تکرار میشود. پیش از اشتون نیز تاریا کرونبرگ، رئیس هیات پارلمانی اروپا به ایران آمد و در سفارت یونان با جعفر پناهی و نسرین ستوده دیگر محکومان امنیتی دیدار کرد اما حضور اشتون که در سطحی بسیار بالاتر در ایران حاضر شده بود و صدور مجور برای دیدار او با جانشین شیرین عبادی، یک پیام بسیار مهم دربرداشت.
پیام دیدار اشتون با نرگس محمدی همان چیزی است که برخی رسانهها طی هفتهها و ماههای اخیر درباره آن هشدار داده بودند. «حقوقبشر» بهانه جدید غرب برای اعمال فشار بر ایران است. اشتون قبل از سفر به ایران گفت که درباره مسائل حقوق بشر با مقامات دولتی ایران گفتوگو خواهد کرد. او در کنفرانس خبری خود با محمدجواد ظریف نیز گفت که با ظریف درباره مسائل حقوق بشری سخن گفته است. دیدار اشتون با نرگس محمدی نیز در واقع در همین راستا قابل ارزیابی است. غرب از سالهای قبل تاکنون زمینههای لازم برای برجستهکردن بهانههای حقوق بشری علیه ایران را دنبال کرده است. دادن جایزه نوبل به شیرین عبادی و ایجاد یک نوع مصونیت قضایی برای او این امکان را فراهم میکرد تا بتواند زمینه لازم برای برجستهکردن بهانه حقوق بشر و مستمسکشدن آن توسط نهادهای بینالمللی را فراهم کند. پس از عبادی مسؤولیت این اقدام بهعهده نرگس محمدی بود. حساسیت غرب و اتحادیه اروپا و بویژه رئیس انگلیسی سیاست خارجی آن نسبت به نرگس محمدی نیز به همین دلیل است. نرگس محمدی پازل غرب برای فشار حقوق بشری به ایران را تکمیل میکرد. به همین دلیل آنچه اکنون موضوع اعتراض است؛ این است که چه کسی و از چه جایگاهی اجازه داده است کاترین اشتون با مهره حقوق بشری خود در ایران ملاقات کند؟ این نقض آشکار حاکمیت ملی و دخالت آشکار در مسائل داخلی است. این مجوز در واقع چوب حراج زدن بر استقلال کشور است. فردی که مجوز این دیدار را صادر کرده، آیا اهمیت بهانه حقوق بشری برای غرب در جهت فشار بر ایران را درک کرده است؟
http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13921220000175
اما کاترین اشتون، مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی بلافاصله نسبت به بازداشت نرگس محمدی واکنش نشان داد تا مشخص شود این مهره ضدامنیتی تا چه اندازه برای دستگاه اروپایی دارای اهمیت است.
در مهرماه 1390 هنگامی که نرگس محمدی، نایبرئیس کانون مدافعان حقوق بشر، به 11 سال زندان محکوم شد کاترین اشتون با صدور بیانیهای ابراز نگرانی کرد
دیدار اشتون با نرگس محمدی، مجرم امنیتی که البته مورد علاقه اتحادیه اروپا است، با موجی از اعتراضات داخلی در ایران مواجه شد. خانواده شهدا، نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی، چهرههای سیاسی و رسانهها از این دخالت صریح در امور ایران انتقاد کردند. انتقاد آنان به نقض حاکمیت ملی است. این موضوع البته در دولت جدید برای چندمین بار تکرار میشود. پیش از اشتون نیز تاریا کرونبرگ، رئیس هیات پارلمانی اروپا به ایران آمد و در سفارت یونان با جعفر پناهی و نسرین ستوده دیگر محکومان امنیتی دیدار کرد اما حضور اشتون که در سطحی بسیار بالاتر در ایران حاضر شده بود و صدور مجور برای دیدار او با جانشین شیرین عبادی، یک پیام بسیار مهم دربرداشت.
پیام دیدار اشتون با نرگس محمدی همان چیزی است که برخی رسانهها طی هفتهها و ماههای اخیر درباره آن هشدار داده بودند. «حقوقبشر» بهانه جدید غرب برای اعمال فشار بر ایران است. اشتون قبل از سفر به ایران گفت که درباره مسائل حقوق بشر با مقامات دولتی ایران گفتوگو خواهد کرد. او در کنفرانس خبری خود با محمدجواد ظریف نیز گفت که با ظریف درباره مسائل حقوق بشری سخن گفته است. دیدار اشتون با نرگس محمدی نیز در واقع در همین راستا قابل ارزیابی است. غرب از سالهای قبل تاکنون زمینههای لازم برای برجستهکردن بهانههای حقوق بشری علیه ایران را دنبال کرده است. دادن جایزه نوبل به شیرین عبادی و ایجاد یک نوع مصونیت قضایی برای او این امکان را فراهم میکرد تا بتواند زمینه لازم برای برجستهکردن بهانه حقوق بشر و مستمسکشدن آن توسط نهادهای بینالمللی را فراهم کند. پس از عبادی مسؤولیت این اقدام بهعهده نرگس محمدی بود. حساسیت غرب و اتحادیه اروپا و بویژه رئیس انگلیسی سیاست خارجی آن نسبت به نرگس محمدی نیز به همین دلیل است. نرگس محمدی پازل غرب برای فشار حقوق بشری به ایران را تکمیل میکرد. به همین دلیل آنچه اکنون موضوع اعتراض است؛ این است که چه کسی و از چه جایگاهی اجازه داده است کاترین اشتون با مهره حقوق بشری خود در ایران ملاقات کند؟ این نقض آشکار حاکمیت ملی و دخالت آشکار در مسائل داخلی است. این مجوز در واقع چوب حراج زدن بر استقلال کشور است. فردی که مجوز این دیدار را صادر کرده، آیا اهمیت بهانه حقوق بشری برای غرب در جهت فشار بر ایران را درک کرده است؟
http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13921220000175
- ۱.۷k
- ۲۷ خرداد ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۳)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط