ده رمانِ زامان، دَرده گه یْ کاریم

ده رمانِ زامان، دَرده گه یْ کاریم
(درمان دردهای زخم کاریم)

هامْ رازِ نالَه یْ ، شُوان بی داریم
(همراز ناله شبهای بیداریم)

راحَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم
(آرامش جان محنت بار من)

مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم
(تسکین دل پر ز خار من)

آیْ را حَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم
(آرامش جان محنت بار من)

مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم
(تسکین دل پر ز خار من)

کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی 
(کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)

خیال دُ وِیْ تُاو نیشْتَنِ وَ جَرْگَم 
(فکر وخیال تو ناگهانی بر دل من نشست)

وَه دوریتْ قَسَمْ ، رازیمُ وَ مَرْگَم
(به دوریت قسم به مرد نم راضیم)

هی چه مانمَ رﻳﮊاوْ، روخسارَم زرْدَه ن له داخِ یارانْ پیرانِمُ کَردَنْ
(چشمانم مانند ریجاب است"نام رودی در یکی از مناطق کرمانشاه" رخسارم زرد است غم یاران پیرم کرده است)

آیْ شَرطِِمْ شَرطیوَنْ، مَجْنونْ شَرط کَردَ ن 
(عهد من همان عهدیست که مجنون بسته)

لِیْلِی مِن تونی تا وِ رویِ مَردَنْ
(لیلی من تو هستی تا زمان مردن)

کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی
(کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)


#کورد
#کوردستان
#فرهنگ
#تمدن
#اصالت