کمی اندیشیدن در کلام خداوند سبحان

✍بعد از اوّلین خطاب در آیه 104؛ «یا ایها الذین آمنوا»، این آیه حامل سومین دستور براى مسلمانان است.

در دستور اوّل؛ خداوند رعایت ادب در گفتگو با رسول خدا صلى الله علیه وآله را یادآور شد تا در سخن گفتن مواظب باشند بهانه و دستاویزى براى تمسخر به دست دشمنان و مخالفان ندهند. «لاتقولوا راعنا و قولوا اُنظرنا»

دستور دوّم؛ عفو و اغماض از كینه و حسادت اهل كتاب تا زمان صدور دستور جدید بود. «فاعفوا و اصفحوا»

دستور سوّم؛ اقامه نماز و پرداخت زكات است. در زمانى كه مسلمانان در تیررس انواع كینه و حسادت ها بودند و مأمور به عفو و اغماض شده اند، لازم است رابطه ى خودشان را با خداوند از طریق اقامه نماز، و پیوند با محرومان جامعه را از طریق زكات، تقویت نمایند.- معمولاً دستور به نماز همراه با زكات در قرآن آمده است. یعنى یاد خدا باید همراه با توجّه به خلق خدا باشد. «اقیموا الصلوة واتوا الزكوة»

- اعمال انسان، قبل از خود انسان وارد عرصه قیامت مى شود. «تقدّموا لانفسكم»

- مقدار كار خیر مهم نیست، هركس به هر مقدار مى تواند باید انجام دهد. «من خیر»

- كارهاى خیر، براى قیامت محفوظ مى ماند. «تجدوه»

- ایمان به نظارت الهى وپاداش در قیامت، قوى ترین انگیزه عمل صالح مى باشد. «ما تقدموا... تجدوه عند اللَّه انّ اللَّه بما تعملون بصیر»
البته خالق بینایی بیناست و همان که شما را بار اول خلق کرد تمامی اسرار و حکمتهای هستی نزد اوست و همانا خداوند مهربان است.