عاشورا . شهید .

عشق را با خون خود کردی تو معنا ای شهید!
خویش را بردی به اوج عرش اعلا ، ای شهید!
زندگی تسلیمِ تو شد ، مرگ خالی از عدم
زنده تر از تو نمی بینم به دنیا ای شهید!
در کلاس عشق تو ، استادها بنشسته اند
کز تو آموزند سرمشق الفبا، ای شهید!
نور می پاشی بسان ماه بر قصر امل
عشق می نوشد ز تو عاشقترین ها ای شهید!
مأمنِ جانْ پَرورت ، سرمنزلِ مقصودها
حاصلی از باورت ،روحِ تجلّا ای شهید!
عالمی حیران به شور و عشقبازی های تو
گلشنی حسرت به دیدارِ تو رعنا، ای شهید!
جز خدا واقف نشد بر اوجِ عرفانِ تو کس
چونکه گشته عاشقت آخر خدا را ای شهید!
تیغِ هیبت می زنی اندیشه ی فرعُوْن را
با یدِ بیضائی ات ، مانندِ موسی(ع) ای شهید!
تو عظیم و اعظمی،عاری ز نقصان و عدم
تو شریف و اشرفی چون شاخِ طوبی ای شهید!
موج موج از تو سرازیر است بر رگهای عشق
شورِ سرمستی که در خونست پیدا ای شهید!
بی تو می میرد جهانِ عزّت و امّیدها
بی تو می خشکد گلِ رازِ تمنّا ای شهید!
تو مراد و عارفی در گلسِتانِ معرفت
جلوه ی روحِ تو را خواهم تماشا ای شهید!
بر تهیدستان،نگاهی از حضور پاک باد
چشم یاری دارد از عشقِ تو دادا ای شهید!
*
شعر : دادا بیلوردی
1372 هجری شمسی