بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
قسمت سوم : به چه کسی رأی دهیم؟
بدیهی است که این بازیها و به اصطلاح سیاسیکاریها، همه گویای بیایمانی، بی تقوایی، بیتوجهی به مهمترین و سرنوشت سازترین انتخابات کشور، و نیز اهانت به مردم میباشد.
اما،نامزدهایی که شخصیت سیاسی می باشند، در اذهان عمومی شناخته شده هستند، می دانند صلاحیتشان تأیید میشود و امیدی به رأی آوردن دارند نیز به چند دسته تقسیم می شوند:
الف) - نامزدهایی که از ایمان، تقوا و توانایی برخورداند - دغدغۀ قدرت هر چه بیشتر نظام جمهوری اسلامی ایران را دارند مردمی هستند و دلسوز ملّت شریف و هموطنان خود می باشند- دشمن شناس هستند - برای عبور از مشکلات و رشد و پیشرفت در تمامی عرصهها، برنامه دارند.
ب)- نامزدهای ظاهر الصلاحی که از ابتدا نشان دادند تشنۀ قدرت بودهاند و تا کنون نیز از هیچ ترفندی برای رسیدن به قدرت، فروگذاری نکرده اند؛ از تشکیل تیمهای تبلیغات دائمی و مستمن گرفته،تا نفوذ به نهادها،تاسلطه بر برخی رسانه ها و شبکهها و تشدید جوّسازیها مثبت یا ضد تبلیغهای مستقیم و غیر مستقیم، برای تخریب هر منتقد، مخالف و رقیبی!
ج)- نامزدهایی که برای به قدرت رساندن حزب و جریان سیاسی خود به میدان میآیند و تمام کشور و مردم را فدای حزب یا جریان سیاسی خود میکنند!
د)- نامزدهایی که از سویی با جریانهایی بستهاند و گمان دارند که میتوانند با چندتا شعار و نیز عوامفریبی درمناظرات، رأی بالایی به دست بیاورند و به مسند بنشینند!
ھ) - نامزدهایی که امید به رأی بالایی ندارند، اما فرصت را برای شعارهایی علیه اصول نظام، فرهنگ عموم مردم،وحتی سیاستها و عملکرد بسیار موفق دولت شهید آیت الله رئیسی غنیمت میشمرند، تا نگاه، انتظارات و امید ایجاد شده در مردم را تغییر دهند.
حال ما میخواهیم رئیس جمهور انتخاب کنیم و سرنوشت اجرایی کشور را به او و دولتش بسپاریم، لذا ناچاریم فارق از امیال و خوش آمدهای نفسانی و به دور از جوّسازیهای فردی یا جریانی، و با تعقل، تفکر، شناخت، بصیرت و آینده نگری، مبتنی بر شاخصههایی که امام خامنهای فرموده و میفرمایند، انتخاب نماییم تا خداوند سبحان از انتخاب ما راضی باشد و کشور در مسیر رشد و پیشرفت موفق باشد.(پایان)
قسمت سوم : به چه کسی رأی دهیم؟
بدیهی است که این بازیها و به اصطلاح سیاسیکاریها، همه گویای بیایمانی، بی تقوایی، بیتوجهی به مهمترین و سرنوشت سازترین انتخابات کشور، و نیز اهانت به مردم میباشد.
اما،نامزدهایی که شخصیت سیاسی می باشند، در اذهان عمومی شناخته شده هستند، می دانند صلاحیتشان تأیید میشود و امیدی به رأی آوردن دارند نیز به چند دسته تقسیم می شوند:
الف) - نامزدهایی که از ایمان، تقوا و توانایی برخورداند - دغدغۀ قدرت هر چه بیشتر نظام جمهوری اسلامی ایران را دارند مردمی هستند و دلسوز ملّت شریف و هموطنان خود می باشند- دشمن شناس هستند - برای عبور از مشکلات و رشد و پیشرفت در تمامی عرصهها، برنامه دارند.
ب)- نامزدهای ظاهر الصلاحی که از ابتدا نشان دادند تشنۀ قدرت بودهاند و تا کنون نیز از هیچ ترفندی برای رسیدن به قدرت، فروگذاری نکرده اند؛ از تشکیل تیمهای تبلیغات دائمی و مستمن گرفته،تا نفوذ به نهادها،تاسلطه بر برخی رسانه ها و شبکهها و تشدید جوّسازیها مثبت یا ضد تبلیغهای مستقیم و غیر مستقیم، برای تخریب هر منتقد، مخالف و رقیبی!
ج)- نامزدهایی که برای به قدرت رساندن حزب و جریان سیاسی خود به میدان میآیند و تمام کشور و مردم را فدای حزب یا جریان سیاسی خود میکنند!
د)- نامزدهایی که از سویی با جریانهایی بستهاند و گمان دارند که میتوانند با چندتا شعار و نیز عوامفریبی درمناظرات، رأی بالایی به دست بیاورند و به مسند بنشینند!
ھ) - نامزدهایی که امید به رأی بالایی ندارند، اما فرصت را برای شعارهایی علیه اصول نظام، فرهنگ عموم مردم،وحتی سیاستها و عملکرد بسیار موفق دولت شهید آیت الله رئیسی غنیمت میشمرند، تا نگاه، انتظارات و امید ایجاد شده در مردم را تغییر دهند.
حال ما میخواهیم رئیس جمهور انتخاب کنیم و سرنوشت اجرایی کشور را به او و دولتش بسپاریم، لذا ناچاریم فارق از امیال و خوش آمدهای نفسانی و به دور از جوّسازیهای فردی یا جریانی، و با تعقل، تفکر، شناخت، بصیرت و آینده نگری، مبتنی بر شاخصههایی که امام خامنهای فرموده و میفرمایند، انتخاب نماییم تا خداوند سبحان از انتخاب ما راضی باشد و کشور در مسیر رشد و پیشرفت موفق باشد.(پایان)
۳۵۳
۱۴ خرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.