رفتی که پلنگِ سرکشِ دل

رفتی که پلنگِ سرکشِ دل
در دامِ غزالِ غم بمیرد...
تا شوقِ سرودن از نگاهت...
در فاصله ها فنا پذیرد
سجاده ی پاکِ دفترم باز...
محتاجِ نماز حاجتم شد
بارانِ غزل ببارد ای کاش...
باید قلمم وضو بگیرد!