پارت اول

مثل همیشه با برخورد پرتو های نور خورشید به صورتم چشمام رو باز کردم بازم همون جای فاکی بودم ولی ایرادی نداره چون چرخ زندگی میگذره
پاشدم رفتم تو صف دستشویی وایستادم و بعد یه ربع رفتم تو کارامو کردم و اومدم بیرون و طبق معمول فحش خوردم ولی می‌دونی چیه به هیج جام نیس هر گاوی که دوست داره می‌تونه ماما کنه رفتم لباس پوشیدم و به سمت سالن غذا خوری رفتم مثل هر روز بازم یه غذای حالت تهوع آور بود ولی می‌دونی چیه بیا نیمه پر لیوان رو ببینیم از گرسنگی کشیدن تو خیابون بهتره درسته یه پرورشگاه درب و داغون و افتضاح هست همه وسایل زنگ زده وقتی بارون میاد آب از سقف چکه می‌کنه تختا شکستن هر ۲۰ نفر توی یه اتاق یه مدیر گند اخلاق که با من لج هست با اون تنبیه هاش آخخخ هنوز رد ۲۰ ضربه شلاق اون دفعه مونده ولی کم مونده دو هفته دیگه وقتی ۱۸ سالم بشه میتونم از این در به در شده فاکی نجات پیدا کنم و زندگی خودم رو بسازم یه زندگی جدید که فقط خود خودم هستم
میتونم به آرزو هام برسم اره من برای زندگیم هدف دارم آرزو دارم و میدونم که میتونم
هر موقع به یکی از بچه های پرورشگاه درباره آرزوم گفتم خندیدن ولی من هرگز تسلیم نمیشم فقط همین دو هفته
بعد غذا رفتم لباس مدرسه رو پوشیدم اووففف از مقنعه متنفرم هندزفری های کهنمو زدمو آهنگ don't give up رو پلی کردم و همخونی کردمو به سمت مدرسه حرکت کردم



خب بچه ها اگه حمایت بشه ادامه میدم