تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره محمد (صل الله عليه و آله و سلم)

آیه 31

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیم

وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتّٰى نَعْلَمَ الْمُجٰاهِدِينَ مِنْكُمْ وَ الصّٰابِرِينَ وَ نَبْلُوَا أَخْبٰارَكُمْ (٣١)
به يقين ما شما را امتحان مى كنيم تا مجاهدان از شما و صابران را مشخص نماييم، و اخبار شما را نيز [كه اعمال و اسرار شماست] مى آزماييم [تا صدق و كذب شما را در همه امور معلوم بداريم.

نکته ها:

«ابتلاء»، گاهى به معناى آزمايش افراد براى كشف حقيقت است، مانند: «اذ ابتلى ابراهيم ربّه»(84) و گاهى به معناى ايجاد زمينه هاى مختلف براى بروز حالات درونى است، مانند اين آيه.(85) «نَبلوا اخباركم»
جمله «حتّى نعلم» به معناى «معلوم داريم» از ماده «عَلَم» به معناى نشانه و علامت است نه از ماده «عِلم» در برابر جهل. يعنى آزمايش الهى، علامت شناسايى آنان است.
در آيه قبل خوانديم كه خداوند عملكرد ما را مى داند، «و اللّه يعلم أعمالكم» و براى علم و آگاهى خود نياز به آزمايش ندارد. بنابراين آزمايش براى آن است كه مردم كارى انجام دهند و بر اساس آن استحقاق پاداش يا كيفر را پيدا نمايند. همان گونه كه ما شغل افراد را مى دانيم، ولى بر اساس دانستن شغل به آنان مزد نمى دهيم، بلكه بايد از آنان كارى انجام پذيرد تا استحقاق دريافت مزد را داشته باشند.
تفكيك انسان ها از يكديگر مراحلى دارد: در مرحله اول، انسان ها با كفر و ايمان جداسازى مى شود و در مرحله دوم، اهل ايمان با جهاد و فرار از جهاد تفكيك مى يابند و در مرحله سوم، جهادگران با صبر و مقاومت بيشتر. بنابراين آزمايش هاى الهى يكى پس از ديگرى ادامه دارد.
از آيه 16 تا اينجا، بارها سخن از منافقان و بيماردلان به ميان آمد و سيمايى از آنان ترسيم شد كه به جمع بندى آن اشاره مى كنيم:
1. تحقير گفته هاى پيامبر. «ماذا قال آنفا» (آيه 16)
2. ترس از فرمان جهاد. «ذكر فيها القتال رايت الّذين فى قلوبهم مرض ينظرون اليك نظر المغشىّ عليه» (آيه 20)
3. فساد در زمين و قطع رحم. «تفسدوا فى الارض و تقطّعوا ارحامكم» (آيه 22)
4. ارتداد و برگشت از حق. «ارتدّوا على ادبارهم من بعد ما تبيّن» (آيه 25)
5. به وعده هاى شيطان فريفته مى شوند. «الشيطان سوّل لهم و املى لهم» (آيه 25)
6. توطئه گرى و اعلام همكارى با ساير مخالفان. «سنطيعكم فى بعض الامر» (آيه 26)
7. پيروى از كارهايى كه سبب خشم الهى است. «اتّبعوا ما اسخط اللّه» (آيه 28)
8. ناخشنودى از كارهايى كه سبب رضاى الهى است. «كرهوا رضوانه» (آيه 28)