رمان عمارت شب ۳۲

روی تخت دراز کشیده بودمو به اتفاقای اخیر فکر میکردم از روز اول
دستمال خونی که بردیا به اهل روستا نشون داد اخه تو کل روستا رسمه کسی که زن ارباب میشه باید باکره به شه یه دستمال میدن اون دستمال رو باید توی شب زفاف خونی کنه فکردم به باران به همه چیز و به اتفاق ظهر واقعا باورم نمیشه حالم اصلا خوب نبود احساس بدی داشتم توی افکارم بودم که در اتاق زده شد بعد قامت بلند ورزیده‌ی بردیا توی چارچوب در نمایان شد
_سلام خانمم خوبی چرا پکری
لبخند‌ی زدم و گفتم_خوبم فقط یکم بی حوصلم
یکم فکر کرد و گفت_بریم بیرون
با بی حوصلگی گفتم_کجا
_بریم شهربازی
گل از گلم شکفت همیشه عاشق شهربازی بودم
سری تکون دادم و با ذوق گفتم_ اره بریم
_خب خانمم پاشو آماده شو بریم
بردیا رفت دوش بگيره منم رفتم که اماده بشم دامن کرمم که تا زیر زانوم بود رو روی جوراب شلواری ضخیم سفیدم پوشیدم وست شکلاتیمو روی شومیز سفیدم پوشیدم رژ قهوه‌ای زدم توی چشمامو مشکی کردم بردیا از حمام اومد بیرون و داشت موهاشو خشک میکرد سوتی زد گفت_خانمم چه خشگل شده
لبخند شیرینی بهش هدیه دادم
بردیا شلوار کتون قهوه‌ای سوختشو با تیشرت سفید که روش یه انگلیسی نوشته بود رو پوشید
_بریم
_اره بریم