امام سجادعلیه السلام در روز عرفه صدای نیازمندی را شنید

امام سجاد(علیه السلام) در روز عرفه صدای نیازمندی را شنید که گدایی می‌کرد. به او فرمود: «وای بر تو! آیا در مثل چنین روزی از غیر خدا درخواست می‌کنی، درحالی‌که در این روز برای بچه‌هایی که در شکم مادران هستند، امید سعادت و خوشبختی می‌رود».📚 جعفریات، ج ۱۱۴، ص ۴۱۵


روز عرفه از اعیاد بزرگ است، اگر چه عید نامیده نشده است. عرفه روزی است که حق تعالی، بندگان خود را به عبادت و اطاعت خویش فرا خوانده و سفره گسترده جود و احسان خود را برای ایشان گسترانیده و ایشان را به آمرزش گناهان و پوشانیدن عیب هایشان وعده فرموده است

امیرالمؤمنین امام علی‌ (ع) درباره‌ راز وقوف در عرفات می فرماید: "عرفات خارج از مرز حرم است و مهمان خدا باید بیرون دروازه، آن قدر تضرّع کند تا لایق ورود حرم شود.[1] از این‌رو شب و روز عرفه دعاهای مخصوص دارد که جزو فضایل برجسته و وظایف مهم روز عرفه است. بنابراین، خداوند این گونه مهمانان خود را برای ورود در خانه‌ای که انبیاء (ع) به طهارت آن قیام و اقدام کرده‌اند،[2] تطهیر و پاک می ‌کند؛ زیرا خداوند در خانه پاک، تنها مهمانان پاک را می ‌پذیرد.

اسرار عرفات فراوان است، برخی از آنها که در حدیث شبلی[3] بدان ها اشاره شده عبارتند است از:

1. وقوفِ در عرفات برای آن است که انسان به معارف و علوم دینی واقف شده و از اسرار الاهی نظام آفرینش باخبر شود. بداند که خداوند به همه‌ نیازهای او واقف و بر رفع همه‌ آنها توانا است. خود را به خدا بسپارد و فقط او را اطاعت کند که طاعت او سرمایه و وسیله‌ هر بی‌نیازی است: "و طاعته غنی".[4]

از این‌رو امام سجّاد ‌(ع) به سائلی که در روز عرفه گدایی می‌کرد، فرمود: "وای بر تو! آیا در چنین روزی، دست نیاز به‌سوی غیر‌خدا دراز می‌کنی؛ در چنین روزی برای کودکان در رحمْ امید سعادت می‌رود".[5] کسی که در این جا از خدا غیر ‌خدا را طلب کند زیان کرده است. امام سجاد ‌(ع) کسانی را که در چنین زمان و مکانی دست نیاز به سوی دیگران دراز می‌کنند، بدترینِ انسان ها معرفی فرمود: "ؤلاء شرار من خلق ‌الله. الناس مقبلون علی‌ الله و هم مقبلون علی‌الناس".[6]

2. سرزمین عرفات محل ادراک و شهود است؛ یعنی حج‌گزار باید در آن جا بر این نکته عارف شود که خدای سبحان به نهان و آشکار و صحیفه‌ قلب او و رازهای آن و حتی آن چه برای خود او روشن نیست و به طور ناخود آگاه در زوایای روح او می‌گذرد، آگاه است:‌ "و إن تجهر بالقول فإنّه یعلم السرّ و أخفی"[7].

انسان اگر بداند که قلبش در مشهد و محضر حق است، همان طور که خود را به گناهان جوارحی نمی‌آلاید، گناه جوانحی نیز نمی‌کند و قلبش را از خاطرات آلوده تنزیه می‌کند.

3. شایسته است در روز عرفه حج‌گزار همانند سالار شهیدان حسین ‌بن علی ‌(ص) در جانب چپ کوه "جبل‌الرّحمة"[8] که در سرزمین عرفات واقع است رو ‌به کعبه ایستاده و دعای عرفه را زمزمه کند.

"جبل الرحمة"، جدای از کوه های اطراف خود، در سرزمین عرفات واقع است. رسول‌اکرم‌صلی الله علیه و آله و سلم) بر تخته‌سنگی از این کوه ایستاد و خطبه‌ معروف عرفات را ایراد فرمود. هم چنین سالار شهیدان امام حسین‌(علیه ‌السلام) دعای بلند روز عرفه را در دامنه‌ این کوه خواندند. بر قلّه جبل‌الرحمة، قبه‌ای به نام حضرت آدم‌(ع) قرار دارد که نماز‌گزاردن در آنجا مکروه است.

4 ـ بخشی از سرزمین عرفات منطقه‌ای است به نام "نَمِره" که مسجدی به این نام در آن واقع است. امام سجّاد ‌(ع) در بیان راز این محدوده فرمود: معنای حضور در "نمره" این است که: "خدایا! من به چیزی امر نمی‌کنم، مگر این که قبلا‌ً خود مؤتمِر باشم و از چیزی بر‌حذر نمی‌دارم، مگر این که خود قبلا‌ً پرهیز کرده باشم"[8].

5 ـ وادی "نَمِره" که در حدیث شبلی از آن به عنوان "نَمِرات" نیز یاد شده نام منطقه‌ای وسیع در سرزمین عرفات است که تقریباً در سَمْتِ مماسِ عرفات با حرم است. امام سجاد‌ (ع) فرمود: هنگام ورود به این منطقه باید آگاه باشید که این سرزمین، سرزمین شهادت، معرفت و عرفان است؛ یعنی همان گونه که خدا و ملائکه شاهدند، این سرزمین وسیع نیز شاهد اعمال زائران خانه‌ خدا است و کاملا‌ً آگاه است که حاجی با چه نیتی آمده و با چه انگیزه‌ای بر‌می‌گردد و به آن شهادت می‌دهد[9].

پی نوشت :

[1] . کلینی، کافی، ج 4، ص 224.
[2] . بقره، 125
[3] . مستدرک‏الوسائل، ج 10، ص 166
[4]. مفاتیح الجنان، دعای کمیل.
[5] . وسائل الشیعه، ج 10، ص 28
[6] . بحار، ج 96، ص 261.
[7] . طه، 7.
[8] مستدرک‏ الوسائل، ج 10، ص 169.
[9] همان.

مطالعه بیشتر در :

https://www.ziaossalehin.ir/fa/tags/روز-عرفه


#روزعرفه #روز_عرفه #عرفه #عرفات #الله_اکبر #لا_اله_الا_الله #محمد_رسول_الله #علی_ولی_الله #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #صلوات #اسلام #شیعه #مذهبی #دانشجو #