تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره نجم
ثواب قرائت سوره نجم
امام صادق علیه السلام فرمود: هر كس سوره نجم را هر روز و یا هر شب بخواند، در میان مردم به گونهای پسندیده زندگی خواهد كرد و مورد آمرزش قرار میگیرد و در میان مردم محبوب خواهد بود.
آیات 1 تا 4
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بى اندازه است و مهربانى اش هميشگى
وَ النَّجْمِ إِذٰا هَوىٰ (١)
سوگند به ستاره هنگامى كه [براى غروب كردن در كرانه افق] افتد؛
مٰا ضَلَّ صٰاحِبُكُمْ وَ مٰا غَوىٰ (٢)
كه هرگز دوست شما از راه راست منحرف نشده، و [در ايمان و اعتقادش از راه راست] خطا نرفته؛
وَ مٰا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوىٰ (٣)
و از روى هوا و هوس سخن نمى گويد
إِنْ هُوَ إِلاّٰ وَحْيٌ يُوحىٰ (٤)
گفتار او چيزى جز وحى كه به او نازل مى شود، نيست
نکته ها:
«هَوى » به معناى تمايل به سقوط است و هواى نفس، همان خواسته هايى است كه انسان را به سقوط مى كشاند. «ضلّ» به معناى انحراف از مسير مستقيم است و «غَوى » به انحراف اعتقادى گفته مى شود كه از عقيده باطل برخاسته باشد.
«صاحب» به معناى دوست و ياور است. اين واژه در قرآن، چندين بار در باره پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله آمده است،(1) زيرا برخورد پيامبر با مردم، صميمى، دلسوزانه و دوستانه بود.
آخرين كلمه در سوره قبل (طور)، «نجوم» بود و اولين كلمه در اين سوره، «نجم» است.
مراد از «و النّجم اذا هَوى»، يا هنگام طلوع خورشيد در هر صبح است كه نور ستارگان بى فروغ مى شود و يا هنگام برپايى قيامت است كه ستارگان سقوط كرده و افول مى كنند.
در مدار توحيد، خداوند و پيامبرانش در مقام تأييد يكديگرند. خداوند، پيامبر را از هر گونه انحراف منزّه مى داند، «ما ضلّ صاحبكم و ما غوى » و پيامبر نيز خداوند را تنزيه مى نمايد.
خداوند در معرّفى قرآن فرمود: «ذلك الكتاب لاريب فيه»(2) و در معرّفى پيامبر فرمود: «ما ينطق عن الهوى»، تا حجّت بر مردم تمام شده و جاى هيچ گونه ترديد باقى نماند.
قرآن، خطاب به منحرفان مى فرمايد: شما مدّت زيادى همنشين و مصاحب پيامبر بوديد و خوب مى دانيد كه او انحراف ندارد. «ما ضلّ صاحبكم و ما غوى »
امتياز رهبران الهى از رهبران بشرى در چند چيز است:
1. سابقه ى انحراف فكرى ندارند. «ما ضلّ»
2. سابقه ى گناه و فسق در عمل ندارند. «ما غوى»
3. دلسوز و مردمى هستند. «صاحبكم»
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره نجم
ثواب قرائت سوره نجم
امام صادق علیه السلام فرمود: هر كس سوره نجم را هر روز و یا هر شب بخواند، در میان مردم به گونهای پسندیده زندگی خواهد كرد و مورد آمرزش قرار میگیرد و در میان مردم محبوب خواهد بود.
آیات 1 تا 4
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بى اندازه است و مهربانى اش هميشگى
وَ النَّجْمِ إِذٰا هَوىٰ (١)
سوگند به ستاره هنگامى كه [براى غروب كردن در كرانه افق] افتد؛
مٰا ضَلَّ صٰاحِبُكُمْ وَ مٰا غَوىٰ (٢)
كه هرگز دوست شما از راه راست منحرف نشده، و [در ايمان و اعتقادش از راه راست] خطا نرفته؛
وَ مٰا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوىٰ (٣)
و از روى هوا و هوس سخن نمى گويد
إِنْ هُوَ إِلاّٰ وَحْيٌ يُوحىٰ (٤)
گفتار او چيزى جز وحى كه به او نازل مى شود، نيست
نکته ها:
«هَوى » به معناى تمايل به سقوط است و هواى نفس، همان خواسته هايى است كه انسان را به سقوط مى كشاند. «ضلّ» به معناى انحراف از مسير مستقيم است و «غَوى » به انحراف اعتقادى گفته مى شود كه از عقيده باطل برخاسته باشد.
«صاحب» به معناى دوست و ياور است. اين واژه در قرآن، چندين بار در باره پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله آمده است،(1) زيرا برخورد پيامبر با مردم، صميمى، دلسوزانه و دوستانه بود.
آخرين كلمه در سوره قبل (طور)، «نجوم» بود و اولين كلمه در اين سوره، «نجم» است.
مراد از «و النّجم اذا هَوى»، يا هنگام طلوع خورشيد در هر صبح است كه نور ستارگان بى فروغ مى شود و يا هنگام برپايى قيامت است كه ستارگان سقوط كرده و افول مى كنند.
در مدار توحيد، خداوند و پيامبرانش در مقام تأييد يكديگرند. خداوند، پيامبر را از هر گونه انحراف منزّه مى داند، «ما ضلّ صاحبكم و ما غوى » و پيامبر نيز خداوند را تنزيه مى نمايد.
خداوند در معرّفى قرآن فرمود: «ذلك الكتاب لاريب فيه»(2) و در معرّفى پيامبر فرمود: «ما ينطق عن الهوى»، تا حجّت بر مردم تمام شده و جاى هيچ گونه ترديد باقى نماند.
قرآن، خطاب به منحرفان مى فرمايد: شما مدّت زيادى همنشين و مصاحب پيامبر بوديد و خوب مى دانيد كه او انحراف ندارد. «ما ضلّ صاحبكم و ما غوى »
امتياز رهبران الهى از رهبران بشرى در چند چيز است:
1. سابقه ى انحراف فكرى ندارند. «ما ضلّ»
2. سابقه ى گناه و فسق در عمل ندارند. «ما غوى»
3. دلسوز و مردمى هستند. «صاحبكم»
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۱.۵k
۲۹ بهمن ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.