خطبهنهج البلاغه

#خطبه۱۸۴نهج البلاغه:
پس درمیان انسانها اهل تقوی بهترین وبرترین هستند،گفتارشان درست،شعارشان اعتدال ومیانه روی،رفتارشان بر پایه تواضع است.دیده هایشان رابر آنچه خداوند حرام کرده میبندند.گوشهایشان شنوای دانشی است که برلیشان سودمند است درسختی چنان زندگی رامیگذرانند که درخوشی وراحتی میگذرانند.
هماره دلهایشان محزون است،مردم از دست وزبانشان درامانند،بدنهایشان نحیف وحاجاتشان خفیف است وافرادی عفیفند.اعمال زیادشان را زیاد نمیدانند وهماره نفس خویش رامتهم میکنند ودرباره کارهای خود بیمناکند.درعین نداری خود راآراسته نشان میدهند.از حرص و طمع دوری میجویند.ازگفتن ناسزا دور است وگفتاری نرم وملایم دارد وکسی از او کارزشت مشاهده نمیکند.کسی رابا القاب زشت نمیخواند همسایه را آزارنمیدهد،مصیبت دیدگان را سرزنش نمیکند.نفس او از او درزحمت است ولی مردم از دست وزبان او درآسایش اند.