ایران طعم وفای به عهد آمریکا را نچشیده است
ایران طعم وفای به عهد آمریکا را نچشیده است
وضع آشفته سازوکار اداری کشور در سالهای اوایل انقلاب، کارشکنیهای بنیصدر در وزارتخانهها و بانک مرکزی و همچنین عدم حضور کارشناسان حقوق بینالملل در ایران، منجر شد آمریکا بتواند راههای فراری در بندهای بیانیههای الجزایر بگنجاند و از تعهدات خود شانه خالی کند. گروهی از کارشناسان علت این نتایج را ضعف کادر مذاکرهکننده ایرانی و خوشخیالی آنان به مذاکره با آمریکا میدانند و معتقدند که بهزاد نبوی ضمن اینکه از تجربه و توانایی لازم برای انجام این مذاکرات برخوردار نبود؛ از مشارکت حقوقدانان نیز بهرهای نبرد.
«عزتالله سحابی» از چهرههای مطرح نزدیک به دولت موقت درباره امضای این بیانیه میگوید: «زمانی که بیانیه الجزایر مورد موافقت دولتهای ایران و آمریکا قرار گرفت در یکی از روزنامههای آمریکایی مطلبی خواندم و آنقدر این توافق، برای طرف آمریکایی شوکآور و امیدوارکننده بود که از واژه jump استفاده کرده بودند. یعنی طرف از فرط خوشحالی از جای خود پریده بود! و باور نمیکردند ایران به سادگی چنین امتیازاتی به طرف آمریکایی بدهد.»
تاریخ گواهی میدهد که آمریکا هرگز مزه عمل به تعهدات را به ایران نچشانده و با اعمال سیاستهای مختلف فریبنده، به نقض گسترده قراردادهای خود دست زده است. عدم اجرای تعهدات بیانیه الجزایر، نخستین تجربه جمهوری اسلامی از توافق با ایالات متحده بود، تجربهای که ریشه خصومت آمریکا در سالهای بعد را آشکار میسازد. البته تکرار تجربه الجزایر در توافق بینالمللی «برجام» در سالهای اخیر در شرایطی که دولت ایران و جمهوری اسلامی فرصت دوبارهای به آمریکا داده بود بار دیگر نشان داد که ایالات متحده تصمیمی برای وفای به عهد ندارد. بیانات مقام معظم رهبری نیز اشاره به آن داشت که تکرار مکرر این بدعهدیها و اصرار غرب برای باج گرفتن از ایران، مانع حصول نتیجه مذاکرات شده است.
وضع آشفته سازوکار اداری کشور در سالهای اوایل انقلاب، کارشکنیهای بنیصدر در وزارتخانهها و بانک مرکزی و همچنین عدم حضور کارشناسان حقوق بینالملل در ایران، منجر شد آمریکا بتواند راههای فراری در بندهای بیانیههای الجزایر بگنجاند و از تعهدات خود شانه خالی کند. گروهی از کارشناسان علت این نتایج را ضعف کادر مذاکرهکننده ایرانی و خوشخیالی آنان به مذاکره با آمریکا میدانند و معتقدند که بهزاد نبوی ضمن اینکه از تجربه و توانایی لازم برای انجام این مذاکرات برخوردار نبود؛ از مشارکت حقوقدانان نیز بهرهای نبرد.
«عزتالله سحابی» از چهرههای مطرح نزدیک به دولت موقت درباره امضای این بیانیه میگوید: «زمانی که بیانیه الجزایر مورد موافقت دولتهای ایران و آمریکا قرار گرفت در یکی از روزنامههای آمریکایی مطلبی خواندم و آنقدر این توافق، برای طرف آمریکایی شوکآور و امیدوارکننده بود که از واژه jump استفاده کرده بودند. یعنی طرف از فرط خوشحالی از جای خود پریده بود! و باور نمیکردند ایران به سادگی چنین امتیازاتی به طرف آمریکایی بدهد.»
تاریخ گواهی میدهد که آمریکا هرگز مزه عمل به تعهدات را به ایران نچشانده و با اعمال سیاستهای مختلف فریبنده، به نقض گسترده قراردادهای خود دست زده است. عدم اجرای تعهدات بیانیه الجزایر، نخستین تجربه جمهوری اسلامی از توافق با ایالات متحده بود، تجربهای که ریشه خصومت آمریکا در سالهای بعد را آشکار میسازد. البته تکرار تجربه الجزایر در توافق بینالمللی «برجام» در سالهای اخیر در شرایطی که دولت ایران و جمهوری اسلامی فرصت دوبارهای به آمریکا داده بود بار دیگر نشان داد که ایالات متحده تصمیمی برای وفای به عهد ندارد. بیانات مقام معظم رهبری نیز اشاره به آن داشت که تکرار مکرر این بدعهدیها و اصرار غرب برای باج گرفتن از ایران، مانع حصول نتیجه مذاکرات شده است.
۲.۵k
۲۶ مهر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.