ب نظرم

بہ نظرم
هیچ‌ۅقٺ نباید پیشِ خۅدٺ فڪر ڪنۍ ڪہ
ڪسۍ را خیلۍ خۅب میشناسۍ؛
هر چند ساڸ باشد،
هر چقدر هم از آشنایۍاٺ ڪَذشٺہ باشد.
بعضۍ اۅقاٺ
حرف‌هاے بعضۍ از آدم‌هاے درۅڹِ زندڪَۍماڹ اندازه‌ے مۅجِ انفجارِ یڪ بمب
ما را مۅج‌زده مۍڪنند!
انقدرے ڪہ پیشِ خۅدٺ بڪَۅیۍ
حٺما ایڹ آدم را هڪ ڪرده‌اند،
نہ نہ حٺما هڪ ڪردنش؛
امڪاڹ ندارد ایڹ هماڹ آدمِ قبلۍ باشد ...!
سخٺ‌ٺریڹ درڪِ دنیا زمانۍسٺ ڪہ
بیڹِ یڪ برزخ ڪَیر مۍڪنید.
برزخۍ ڪہ یڪ طرف‌اش
دۅسٺ داشٺنۍٺریڹ مۅجۅدےسٺ ڪہ
ٺا بہ حاڸ مۍشناخٺۍاش،
ۅ طرف دیڪَر
دۅسٺ‌داشٺنۍٺریڹ مۅجۅدےسٺ ڪہ
احساس میڪنۍ هرڪَز نمۍشناخٺۍاش،
همیڹ.➣