ازدواج اجباری p ۱۶

پرش زمانی به دو هفته بعد]
ویو ملیسا 💖✝
دو هفته مثل برق و باد گذشت امروز قرار بود مرخص بشم از بیمارستان و جیمین رفته بود کار های ترخیص رو انجام بده هنوز صدام برنگشته بود خیلی دلم میخواست دوباره حرف بزنم هنوز تو ذهنم با خودم میگفتم چرا جیمین ازم پرسید که فوبیای چی داری از چی میترسی با صدای جیمین از افکارم در اومدم و جیمین کمکم کرد تا لباس بپوشم و رفتیم سوار ماشین شدیم و رفتیم خونه
[پرش زمانی به خونه]
ویو جیمین💖
رفتیم خونه و لباسامون رو عوض کردیم و رفتیم خوابیدیم من از دو روز پیش با سونو هماهنگ کرده بودم که وقتی ملیسا مرخص شد ببریمش دامپزشکی که بترسه و صداش برگرده(اینم بگم با دامپزشکی هم هماهنگ کرده بودن) خوابیدیم من بعد از ۱۰ دیقه بیدار شدم ولی ملیسا خواب بود رفتم یه دوش ده مینی گرفتم و رفتم لباس پوشیدن موهام رو خوشک کردم زنگ زدم به سونو تا بیاد و با هم ملیسا رو ببریم به دامپزشکی
/مکالمه ی جیمین با سونو /
سونو:الو سلام اقای پارک
جیمین:سلام بیا دیگه دیر شد
سونو:دارم میام تو راهم ترافیک گیر کردم
جیمین:ماشینت رو بزار پیاده بیا
سونو:چشم الان سریع میام
جیمین:بدو من الان ملیسا رو اماده میکنم
سونو :چشم
/پایان مکالمه/

ادامه دارد........
اسکی ممنوع❌