محمد:

محمد:
محرم هم تمام می شود ...

به خانه هایمان میرویم و مهیا میشویم برای همه آنچه که بوده ایم.

حسین را هم درون پستو هایتان پنهان کنید تا سال دیگر؛
چون علم و کتل ونخل و زنجیرهایتان؛
اکبر و اصغر و قاسم و عباس را هم!
عباس را نه!
به کارتان می آید.
برای قسم خوردنتان هنگام دروغ؛
برای گاه خطر هایتان؛
زمانی که می خواهید سر دیگری کلاه بگذارید و شاهدی می خواهید ...

فردا صبح هم کرکره مغازه هایتان را بالا بدهید.
درِ بنگاهایتان را باز کنید و یک لایتان را چهار لا حساب کنید ...

کلاه هایتان را آماده کنید برای اینکه دوباره تا خِرخِره سر مردم بگذارید.

آنچه را این روز ها خرج نذریهایتان کردید، خرج شربت، چای، مرغ و برنجتان
به یک باره جبران کنید ...

بروید و حسین و دردهایش را به حال خود بگذارید ...!