چند ساعت دیگر

چند ساعت دیگر
امروز
پارسال می شود
کمی ساده
اندکی خنده دار
وقدری عادی !
امروز سالهاست می رود
و
ما همیشه
چشممان پی فرداست .
افسوس !
به فکر پاییز
تابستان را
و به فکر بهار
زمستان را
فدا می کنیم .
جشن می گیریم
عید می گیریم
و دوباره
همانی می شویم که بودیم
با اختلاف
چند تار موی سپیدتر!
"آدم ها" مي آيند
گاهي در زندگيت مي مانند
گاهي در خاطره ات،
آن ها كه در زندگي ات مي مانند
همسفر مي شوند
آن ها كه در خاطرت مي مانند
كوله پشتيِ تمامِ تجربياتت براي سفر ...
گاهي "تلخ"...
گاهي "شيرين"
گاهي با يادشان "لبخند" مي زني
گاهي يادشان لبخند از "صورتت" برمي دارد
اما تو...
لبخند بزن
به تلخ ترين خاطره هايت حتي...
آدمها مي آيند
و اين آمدن
بايد رخ بدهد.
تا تو بداني:
"آمدن" را همه بلدند
اين "ماندن" است
كه هنر مي خواهد.