(زجر نهان)

《دردی در من بوجود آمد که کس نداست 》
《آتشی در دلم بوجود آمد که ذره ذره قلبم را ذوب کرد》
《آنگاه برچه چیز .....برچه کس؟؟؟》
《حتی خود ندانسته》
《آیا این بهتر است که زندگی را بر خود تلخ و برای دیگران شیرین نموده ای ؟》
《آیا این بهتر است که زندگی را بر خود جهنم و برای دیگران بهشت نموده ای》
《آیا این بهتراست که روشنایی روز را از خود گرفته و به دیگران بخشیده ای؟》
《تا کی ؟؟؟؟تاکی این زجر را دوست داری؟؟》
《هرگز نخواهی فهمید که زندگی چه انتظاری دارد از تو》
《پس چرا خود را زجر میدهی؟ 》
《چرا خودت را در آتش می اندازی و دیگران را از آتش دور نگه میداری ؟؟》
《آیا درد را دوست داری؟؟؟》
《آیا درد کشیدن بهتراز آسوده زندگی کردن است؟؟》
《آخر برای چه چیز؟؟؟برای چه کس؟؟》
《برای مردمی که اولین تماشاچیه زجر کشیدنت هستند》
《برای مردمی که آسوده خاطریه تورا نمیخواهند؟؟》
《برای مردمی که خود را ملک تو و تورا غلام خود میدانند؟؟؟》
《پس اگر اینگونه است خودت را به سخره کشیده ای و خودت باعث محو شدنت از صفحه روزگار میشوی 》
《مطمئن باش کس غمت را نمیخورد》
《کس گره گشای مشکلاتت نیست جز خدای یکتا》
《تنها خودت هستی با خدای خودت》


مرسی که وقت گذاشتی و خوندیش🙂💜💜💜💜