نام فیک = دوست پسر روانی من پارت = ۳۵

نام فیک = دوست پسر روانی من پارت = ۳۵

ات : از درد و سوزش زخم پام بغض کردم و دستامو دور جونگکوک حلقه کردم

جونگکوک وارد ویلا شد در رو باز کرد ) ی دستی و وارد خونه شد و در رو بست و ات رو گذاشت روی کاناپه رفت ی پماد و چسب زخم و باند آورد اروم شروع کرد به پماد زدن

ات : آ... ایپی یواش ت... تر میسوزه ) منحرف نباشیم 1)

کوک : باید تحمل کنی دردشو ( سرد )

ات : چیزی نگفتم و غرق نگاه کردنش شدم که با دقت داشت کارشو انجام میداد

جونگکوک بعد پماد زدن چسب زخم رو چسبوند و خیلی آروم باند رو آورد و آهسته با اون دستاس فاکیش و بلندش دور زخم پای ات پیچید ات غرق نگاه کردن به جونگکوک شده بود جونگکوک کارشو تموم کرد

کوک : تموم شد

ات چیزی نگفت و فقط نگاهش میکرد اون واقعا عاشق شده

کوک : هی ا.ت

نوک سی نه ات رو فشار داد تا به خودش بیاد

ات : ایپی چته

ات بلخره دست از نگاه کردنش برداشت
کوک : وقتی صدات میزنم جوابمو بده ) سرد و جدی

ات : باشه

اینجا اتاقش کجاست؟ میخوام بخوابم

کوک : باهم میخوابیم

جونگکوک دوباره ات رو بر آید استایل بغل کرد . از پله ها بالا رفت و وارد اتاق شد ات رو گذاشت روی تخت و در رو بست و

خودش هم پشت ات روی تخت دراز کشید.

کوک : برگرد

ات : اینطوری راحت ترم

کوک : گفتم برگرد ( بلند )

ات : باشه

ات برگشت سمت جونگکوک و سرشو تو سينه جونگکوک فرو برد و دستاش هم گذاشت رو دلش . جونگکوک اروم از کمرش گرفت و به خودش نزدیک تر کرد. بغلش کرد و اروم هر دو

خوابشون برد