این غم غربت غروب جمعه، جز به یاد او، به یاد که می تواند ب

این غم غربت غروب جمعه، جز به یاد او، به یاد که می‌تواند باشد؟ این غم هجر اوست که غروب هر جمعه را رنگ انتظار می زند. از خودت می‌پرسی: "چگونه یک هفته دیگر را بدون او گذراندی؟ چگونه جمعه‌ای دیگر بدون حضور او گذشت؟ تو به چه مشغولی که او را با همه وجود فریاد نمی‌کنی؟". بی‌شک او خود از این دوران غیبت طولانی دلتنگ است. کجایند شیعیان واقعی و منتظران راستینش که جمعه حضورش را با تمامی نیاز بخواهند؟ آخر تا کی غروب جمعه، غروب این دلتنگی دل‌های ماست؟ تا کی نگاهمان به راه و دلمان به انتظار بماند؟ آخر چرا نبودنش را عادت کرده‌ایم؟ چطور توانسته‌ایم و می‌توانیم بدون او جمعه‌هایمان را بگذرانیم؟ ولی آنچه آراممان میکند این است که خواهی آمد

اللهم عجل فی فرج مولانا صاحب الزمان ارواحنافداه
t.me/monjiegharib