برای اولین بار که میآمدم پابوست از باب الجواد وارد شدم

برای اولین بار که می‌آمدم پابوست از باب الجواد وارد شدم ..
سر و گردن را به نشانیِ ادب خم کردم و ناگاه اسم زیبایت بی‌اختیار از لبانم سُر خورد ..
زبانم از هیاهوی واژه‌ها تنها نامِ تو را تکرار میکرد ..

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی ..

چقدر با شکوه تر از آن بودی که در ذهن کودکی‌ام نقاشیت کشیده بودم ..

دوست داشتم به همهٔ عالم بگویم شده‌ام زائرِ امام رضا ..
گوهرشاد و جمهوری، غدیر و قدس، کوثر و آزادی و...
پاهایم رمقی برای حرکت نداشت اما اشتیاقی بزرگ مرا به سویت می‌کشاند ..

رســـیــدم ....
خدایِ من اینجا که بـهـشـت است !!
ضریحت را می گویم ..

احساس میکردم بر بلندایِ نردبانِ اوجم ..
نمیدانم شاید هم این آسمان بود که به ما نزدیکتر شده بود ..
نگاهم به نگاهت گــره خورد ..
تمامْ قدْ رویِ نوکِ انگشتانِ پا ایستادم تا شاید از لابه لای عبور زائران بهتر تماشایت کنم ..

یکی دعا میخواند ؛ دیگری چکه چکه می باریدُ در آغوش محبتت ذوب می شد؛
و دلشکسته‌ای هم آهوانِ بی پناهِ چشمانش را به سمت دستهایِ مهربانت رها میکرد ..
چـه مـحـبـت بـی کـرانـه‌ای ..
و ندایی از عمق دل صدا میزد : برای دیگران هم بخواه ..
برای همهٔ آنهایی که طلب کرده اند بخواه ..
چرا که صاحب این آستان بی مضایقه میبخشد ..

#عاشق_الرضا