ما را چه شده که سر بزیریم...

ما را چه‌ شده که سر بزیریم...

ما‌ زاده ی کوروش کبیریم...

باید همه سر بلند باشیم...

در حال بگو بخند باشیم...

ما گر که ز نسل داریوشیم...

شش ماه چرا سیه بپوشیم‌‌...

آخر چه شد عزت کیانی...

کوروش و درفش کاویانی...

کو جشن بزرگ مهرگانی...

اعیاد بزرگ ‌باستانی...

شعبان و صفر،رجب کجا بود...

شهر نجف و حلب کجا بود...

در دوره ی کوروش پیمبر...

آخر تو بگو عرب کجا بود...

تا کی در عشق را ببندند....

در سینه علاقه ها بگندند...

تا کی به خرافه غرق گردیم...

اعراب به ریشمان بخندند...

دانی چه بود اصول کوروش...

منشور جهان شمول کوروش...

گفتار اگر که نیک باشد...

پندار اگر که نیک باشد.‌‌..

پاداش خدا نصیبمان است...

کردار اگر که نیک باشد...

کوروش شه با وقار و مشهور...

شاهنشه ملک و شادی و شور...

خواهی که شود شه از تو مسرور...

این شعر کپی کن از سر
شور