باز تکه های ابر سیاه در دل آسمان، میخواهند حکایت تلخی ر
اینک امام علم و دیانت و سراینده سرود زیبای خدا پرستی، به سوی معبود میشتابد.
اکنون فرزند دیگری از خاندان آل عبا و عالم دین خدا زهر تلخ دسیسه های پلیدان را مینوشد،
او امام همه خوبیها و خانه همه دانشها، امام جعفر صادق علیه السلام است.
زندگینامه امام جعفر صادق(ع) :
امام جعفر صادق علیه السلام رئیس مذهب جعفری ( شیعه ) در روز 17ربیع الاول سال 83 هجری چشم به جهان گشود.
پس از رحلت امام چهارم مدت 19 سال نیز در خدمت پدر بزرگوارش امام محمد باقر ( ع ) زندگی کرد و با این ترتیب 31 سال از دوران عمر خود را در خدمت جد و پدر بزرگوار خود که هر یک از آنان در زمان خویش حجت خدا بودند و از مبدأ فیض کسب نور می نمودند گذرانید بنابراین صرف نظر از جنبه الهی و افاضات رحمانی که هر امامی آن را دار می باشد ، بهره مندی از محضر پدر و جد بزرگوارش موجب شد که آن حضرت با استعداد ذاتی و شم علمی و ذکاوت بسیار ، به حد کمال علم و ادب رسید و در عصر خود بزرگترین قهرمان علم و دانش گردید.
پس از درگذشت پدر بزرگوارش 34 سال نیز دوره امامت او بود که در این مدت "مکتب جعفری " را پایه ریزی فرمود و موجب بازسازی و زنده نگهداشتن شریعت محمدی ( ص ) گردید.
حکایتی آموزنده و ارزشمند :
مرحوم قطب الدّین راوندی روایت کرده است روزی از امام جعفر صادق علیه السلام سؤال کردند: روزگار خود را چگونه سپری می فرمائی ؟
حضرت در جواب فرمودند: عمر خویش را بر چهار پایه و رکن اساسی سپری می نمایم :
* می دانم آنچه که روزی برای من مقدّر شده است ، به من خواهد رسید و نصیب دیگری نمی گردد.
* می دانم دارای وظائف و مسئولیت هائی هستم ، که غیر از خودم کسی توان انجام آن ها را ندارد.
* می دانم مرا مرگ در می یابد و ناگهان بدون خبر قبلی مرا می رباید؛ پس باید هر لحظه آماده مرگ باشم .
* و می دانم خدای متعال بر تمام امور و حالات من آگاه و شاهد است و باید مواظب اعمال و حرکات خود باشم .
ای ششمین ستاره تابناک امامت و ولایت، صادق آل محمد (ص)، به راستی صداقت، تنها واژه ای است که برازنده نام توست. نامت را با افتخار به دل های غریبمان می سپاریم تا یادت آرام بخش سینه های بی تابمان باشد.
السلام علیک یا امام جعفرصادق علیه السلام
التماس دعا
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.