کلام خداوند و تفکر درآن

✍قانون الهى براى همه یكسان است، پیامبر خدا هم اگر معصیت كند، باید از گرفتارى آن بترسد. «أخاف اِن عَصیتُ ربّى»

- ترس اولیاى خدا، از قهر الهى است، نه از طاغوت ها و مردم. «أخاف... ربّى»

- توجّه به ربوبیّت خداوند، مقتضى پرهیز از معصیت اوست. «ان عصیت ربّى»

- ترس از كیفر، از عوامل بازدارنده از انحراف و خطاست. «أخاف ان عصیت ربّى عذاب یوم عظیم»

- اظهار ترس رسول خدا از قیامت، نقش سازنده براى دیگران دارد. «قل انّى أخاف... عذاب یوم عظیم»

- در برابر تطمیع و وعده هاى دیگران، از اهرم حساب قیامت استفاده كنید. (با توجّه به شأن نزول آیه ى قبل كه پیشنهاد كردند ما تو را بى نیاز مى كنیم، تو از تبلیغ دست بردار، پیامبر مى فرماید: من از قیامت مى ترسم.) «انّى اخاف... عذاب یوم عظیم»
خوف و ترس دو گونه است:

الف: ناپسند، مثل ترس از جهاد.

ب: پسندیده، مانند خوف از عذاب الهى.