کاش سوره ای به نام پدر بود

کاش سوره ای به نام "پدر" بود
که این گونه آغاز میشد:
قسم به قلب دوست داشتنیت ....
قسم به آغوش گرمت که پناگاه من بود ....
قسم به مهربی پایانت ...
قسم به کوله بارخستگی هات
قسم بر پینه ی دستانت، که بوی نان میدهد ...

و قسم بر چشمان همیشه نگرانت...
قسم بر بغض فرو خورده ات که شانه ی کوه را لرزاند .
قسم بر غربتت،
قسم به تنهائیت تا بودی ..
وقتی هیچ بهشتی زیر پایت نیست .
سلامتی پدران عزیز
بیاد پدران سفر کرده....

پیشاپیش این روز قشنگ ب همه بابای ویس و اقایون تبریک میگم.