بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
1- انسان، از سویی کامل نیست و از سویی دیگر عاشق کمال و کمال محض خداوند سبحان می‌باشد، لذا به سوی رشد و کمال حرکت می‌کند. کمال نیز حدی ندارد، که اگر حدی داشت، دیگر کامل نبود؛ لذا حتی انسان های کامل، یعنی معصومان علیهم السلام نیز برای رسیدن به رشد و کمال بیشتر، یعنی قُرب بیشتر به کمال محض خداوند رحمان و رحیم، حرکت و تلاش می‌نمایند.
2 - انسان ناقص، کمبودها و نیازهایی دارد که با برطرف کردن آنها، به رشد و کمال می‌رسد، مانند این که به لحاظ طبیعی، در نوزادی بدن، دید، شنوایی و قوت اندکی دارد، سپس رشد می‌کند و قوی‌تر می‌شود. یا بی‌سواد است، اما پس از کسب علوم فراوانی در محیط، تحصیل علم می‌نماید و به کمال بیشتر می‌رسد. یا ادب و اخلاق و رعایت حقوق فردی و اجتماعی را می‌شناسد و رعایت می‌کند، لذا کامل‌تر می شود.
3 - هر نقص و نیازی، آزار دهنده و اذیت کننده است؛ مانند کسی که گرسنه، تشنه یا بیمار شده است؛ بنابراین، رفع هر گونه نقص و نیازی و رسیدن به هر مرتبه از رشد و کمالی، لذت خاص خودش را دارد.
خداوند علیم و حکیم، در رفع نیاز و رسیدن به مطلوب، لذت قرار داده است که سبب انگیزه، میل، حرکت و خوشایند می‌گردد.
4 - خوردن و نوشیدن، یک نیاز مبرم برای ادامه حیات می‌باشد، اما رفع این نیاز با خوردن انواع خوردنی‌ها یا نوشیدنی‌ها، لذت هم دارد - چنان که هم خوابیدن لذت دارد و هم بیدار شدن - هم سکون لذت دارد و هم حرکت - هم کسب علم لذت دارد و هم رفع نیازهای جنسی، و رفع هر نیاز دیگری، لذت دارد.
این نیازها و لذت‌ها را خداوند متعال در وجود انسان نهادینه نموده است و البته راه‌کار درست رفع نیاز را نیز نشان داده است؛ چرا که بسیاری از نیازهای طبیعی و غیر طبیعی را از راه‌های مضر برای خود و جامعه نیز می‌توان برطرف نمود؛ مثل کسی که لقمۀ حرام می‌خورد مسکرات می‌نوشد با ربا و کلاهبرداری، ثروتی به دست می‌آورد و یا با زنا، نیاز های شهوانی خود را ارضا می‌نماید و یا از قدرت، ثروت و شهرت، سوء استفاده می‌کند!
لذا : از آنجا که اولاً انسان موجودی تک بُعدی نیست و ثانیاً در رفع هر نیازی، لذتی وجود دارد، در روانشناسی و لذت ها را به چندین دسته متفاوت تقسیم نموده اند، مانند:
الف) - لذت‌های عمومی،یعنی اموری که همگان از آن لذت می‌برند، مانند: خوردن، نوشیدن، خوابیدن، جماع، برخورداری از رفاه نسبی، مانند مسکن، خودرو، شغل و ... .
ب) - لذت‌هایی که همگانی نیستند و فقط افرادی که آن نیازها را در خود درک کرده باشند، از رفع آنها لذت می‌برند؛ مانند: لذت مطالعه، تحقیق و کسب علم.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
1- انسان، از سویی کامل نیست و از سویی دیگر عاشق کمال و کمال محض خداوند سبحان می‌باشد، لذا به سوی رشد و کمال حرکت می‌کند. کمال نیز حدی ندارد، که اگر حدی داشت، دیگر کامل نبود؛ لذا حتی انسان های کامل، یعنی معصومان علیهم السلام نیز برای رسیدن به رشد و کمال بیشتر، یعنی قُرب بیشتر به کمال محض خداوند رحمان و رحیم، حرکت و تلاش می‌نمایند.
2 - انسان ناقص، کمبودها و نیازهایی دارد که با برطرف کردن آنها، به رشد و کمال می‌رسد، مانند این که به لحاظ طبیعی، در نوزادی بدن، دید، شنوایی و قوت اندکی دارد، سپس رشد می‌کند و قوی‌تر می‌شود. یا بی‌سواد است، اما پس از کسب علوم فراوانی در محیط، تحصیل علم می‌نماید و به کمال بیشتر می‌رسد. یا ادب و اخلاق و رعایت حقوق فردی و اجتماعی را می‌شناسد و رعایت می‌کند، لذا کامل‌تر می شود.
3 - هر نقص و نیازی، آزار دهنده و اذیت کننده است؛ مانند کسی که گرسنه، تشنه یا بیمار شده است؛ بنابراین، رفع هر گونه نقص و نیازی و رسیدن به هر مرتبه از رشد و کمالی، لذت خاص خودش را دارد.
خداوند علیم و حکیم، در رفع نیاز و رسیدن به مطلوب، لذت قرار داده است که سبب انگیزه، میل، حرکت و خوشایند می‌گردد.
4 - خوردن و نوشیدن، یک نیاز مبرم برای ادامه حیات می‌باشد، اما رفع این نیاز با خوردن انواع خوردنی‌ها یا نوشیدنی‌ها، لذت هم دارد - چنان که هم خوابیدن لذت دارد و هم بیدار شدن - هم سکون لذت دارد و هم حرکت - هم کسب علم لذت دارد و هم رفع نیازهای جنسی، و رفع هر نیاز دیگری، لذت دارد.
این نیازها و لذت‌ها را خداوند متعال در وجود انسان نهادینه نموده است و البته راه‌کار درست رفع نیاز را نیز نشان داده است؛ چرا که بسیاری از نیازهای طبیعی و غیر طبیعی را از راه‌های مضر برای خود و جامعه نیز می‌توان برطرف نمود؛ مثل کسی که لقمۀ حرام می‌خورد مسکرات می‌نوشد با ربا و کلاهبرداری، ثروتی به دست می‌آورد و یا با زنا، نیاز های شهوانی خود را ارضا می‌نماید و یا از قدرت، ثروت و شهرت، سوء استفاده می‌کند!
لذا : از آنجا که اولاً انسان موجودی تک بُعدی نیست و ثانیاً در رفع هر نیازی، لذتی وجود دارد، در روانشناسی و لذت ها را به چندین دسته متفاوت تقسیم نموده اند، مانند:
الف) - لذت‌های عمومی،یعنی اموری که همگان از آن لذت می‌برند، مانند: خوردن، نوشیدن، خوابیدن، جماع، برخورداری از رفاه نسبی، مانند مسکن، خودرو، شغل و ... .
ب) - لذت‌هایی که همگانی نیستند و فقط افرادی که آن نیازها را در خود درک کرده باشند، از رفع آنها لذت می‌برند؛ مانند: لذت مطالعه، تحقیق و کسب علم.(ادامه دارد...)
۹۸۱
۱۶ مهر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.