شاهنامه رازنماد تهمورث۸

#شاهنامه#رازنماد#تهمورث۸
#تهمورث – رام کردن جانوران
۸ - زِیناوند

«...لقب او(تهمورث) در اوستا زَئِناوَنت به معنی مسلح آمده است، که در پهلوی «زِیناوند» و در فارسی «زیناوند» شده است... از وایو یاری می‌خواهد تا بر اهریمن پیروز و بر او چون اسپی سوار شود... تهمورث بر اهریمن غالب و سی سال بر او سوار می شود...»
(پژوهشی در اساطیر ایران– مهرداد بهار)
🐎🐎🐎

واژه اوستایی «زَئِنَنگ» که سپس «زین» گفته شد، به چِم «افزار/ابزار/سلاح» به کار می‌رفت و پسوند «وَنت» که امروزه به «وند» دگریده، به واژه سرشت دارندگی و انجام کار می‌بخشد (خداوند، پیشوند، پیوند...) از این روی زِینوند/زِیناوند برابر است با«به کار برنده ابزار/سلاح»!

فرنام «زِیناوند« برای تهمورث نشان آن است که در روزگاری که به «پادشاهی تهمورث» شناخته ایم(از دیدگاه باستانشناسی بخشی از دوران «پارینه سنگی» است)، ساخت ابزار از سنگ و چوب، بویژه سرنیزه و گرز و چنگک بر توانایی مردم در کشتگری و رویارویی با جانوران آزارنده افزود! دیرتر، ابزارها در جنگ میان مردم به کار رفت!!

دو نمونه از سنگ‌نگاره‌های ایران، که بهره‌گیری آدمی برهنه‌تن از ابزار برای شکار را نشان می‌دهد، گواه گفتار است.
https://t.me/ShahnamehToosi

@ShahnamehToosi