لا تعاجلوا الامر قبل بلوغه فتندموا و لا یطولن علیکم

... لا تعاجلوا الامر قبل بلوغه فتندموا، و لا یطولن علیکم الامد فتقسوا قلوبکم.» (2).

-... در برپایی حکومت عدل و حق شتاب می کند، پیش از آنکه زمان (مناسب) آن فرا رسد، که پشیمان خواهید شد. و زمان (آن) را دور و دراز نپندارید که دلهایتان سخت (و ناامید) شود.

امام علی بن ابی طالب علیه السلام، در این سخن بر دو اصل تأکید می کند: نخست اینکه هر حادثه و پدیده ای، زمانی ویژه و مناسب دارد. و این امر یعنی ظهور و فرج نیز که بزرگترین پدیده تاریخ جهان است، دارای زمان و شرایط ویژه خود است، و طلب آن پیش از زمان مناسب و ویژه، اشتباه است و مایه پشیمانی. دوم اینکه با توجه به ضرورت وجود شرایط زمین مناسب برای ظهور، نباید زمان ظهور نیز بسیار دور تصور شود و گمان رود که قرنها و قرنها به درازا خواهد کشید تا این حادثه در تاریخ زندگی انسان رخ دهد و موعود علیه السلام امتها آشکار گردد. بنابراین هر جامعه و نسلی بیندیشند که آن تحول و انقلاب به جامعه و زمان و نسل او تعلق ندارد، نه، چنین نباید تصور شود تا یأس و بدبینی بر جامعه حاکم گردد، و حس امید و حالت انتظار و آمادگی و عنصر صبر از جامعه رخت بربندد. باید راهی میانه برگزید و چنین پنداشت که در عین حال که زمان و شرایط مناسب برای این حادثه مهم و بی نظیر ضروری است، لیکن این مناسبتها و شرایط ممکن است در زمانی بس اندک پدید آید و محیط آماده ظهور و فرج گردد، بلکه ممکن است در یک شب کار ظهور سامان یابد، و صبح آن شب امام ظاهر گردد،