زندگی شعریست شعری از دو چشمانت عزیز

زندگی شعریست، شعری از دو چشمانت عزیز
یک تبسم از نگاهت توی فنجانم بریز

من که هستم در به در دنبال چشمت هر غزل
می گذارم باز گلدانی به یادت روی میز

نیستی اینجا، خیال عاشقم دلتنگ توست
می شمارد روزهای غیبتت را شعر نیز

استکانی چای مهمانم بمان در دفترم
تا کنم دل را به پای گامهایت ریز ریز

عاقبت یکروز دستانم به دستت می رسد
با تو درمان می شود این شعرهای زخم خیز

می نویسم روی پیشانی ی اشعارم تو را
زندگی شعریست شعری از دو چشمانت عزیز




‌ ┅═•❃💚❤️💚❃•═┅