قطع قلم، به قیمت نان میکنی رفیق؟

قطع قلم، به قیمت نان میکنی رفیق؟
این خط و این نشان که زیان میکنی رفیق!
گیرم درین میانه به جایی رسیده‌ای،
گیرم که زود دکّه، دکان میکنی رفیق!
روزی که زین بگردد و بر پشتت اوفتد،
حیرت ز کار و بار جهان میکنی رفیق
تیر و کمان چو دست تو افتاد، هوش دار
سیب است، یا سر است، نشان میکنی رفیق!
کفاره اش ز گندم عالَم فزون تر است،
از عمر آنچه خدمت خان میکنی رفیق!
خود بستمش به سنگ لحد، مُرده توش نیست!
قبری که گریه بر سر آن میکنی رفیق!
گفتی:
گمان کنم که درست است راه من
داری گمان چو گمشدگان میکنی رفیق!!
فردا که آفتاب حقیقت برون زند،
سر در کدام برف نهان میکنی رفیق؟