ﺁﻥ ﭼﺸﻢ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺁﺧﺮ ﺑﺪﻣﺴﺘﯽ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﺁﻥ ﭼﺸﻢ ﻫﺎ ﮐﻪ ﻫﯽ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻫﺴﺘﯽ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﺩﺭ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ
ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﻐﻞ ﺩﺳﺘﯽ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﺁﻥ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﯼ ﺩﻓﺘﺮﻡ
ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪﺑﻪ ﺷﺐ ﻫﺎﺕ ﺩﺭ ﺳﺮﻡ
ﻫﺮﺑﺎﺭ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻤﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ
ﻭ ﻫﺮﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻠﺸﺎﻥ ﮐﻢ ﻣﯿﺎﻭﺭﻡ
ﺍﯾﻦ ﻏﻢ ﻣﯿﺎﻥ ﺳﺮﺧﻮﺷﯽ - ﮔﯿﺞ ﺁﺑﺠﻮ
ﺍﺯ ﻣﻦ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯿﺸﻮﺩ
ﻭﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺷﻌﺮﻣﯿﺸﻮﺩ
ﺁﻥ ﺩﻭ ﭼﺸﻢ ﺗﺮ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻨﻨﺪ
ﻭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ
ﺍﺯ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺘﯿﻮ ﻣﻦ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻡ
ﺍﺯ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﻨﺒﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﻡ
ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﻧﺘﻬﺎ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﻣﻦ ﮐﻪ
ﭘﺎﮎ ﻋﺎﺷﻖ ﺁﻥ ﭼﺸﻢ ﻫﺎ ﺷﺪﻩ
ﺍﺯ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻋﻄﺶ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﺪ
ﺷﺒﻬﺎ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﯽ ﮐﺴﯽﺍﺵ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﺪ
ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻣﺖ ﻭ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺑﺪ
ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣﺎﻝ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪﺗﺎ ﺍﺑﺪ .
ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺩﻭﺭ ﻣﺎ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺑﺪﻭﻥ ﺣﺲ
ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﺍﺳﺘﺮﺱ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻋﻤﺮ ﺍﺳﺘﺮﺱ
ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺩﻭﺭﻣﺎﺩﻭﺗﺎﭼﺸﻢ ﺁﺷﻨﺎ ﯾﮏ ﺟﻔﺖ ﭼﺸﻢ ﻣﺜﻞ ﺩﻗﯿﻘﺎ ﺧﻮﺩﺷﻤﺎ !
ﯾﮏ ﺟﻔﺖ ﭼﺸﻢ ﺣﺎﺻﻞ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﺧﺴﺘﮕﯽ
ﻣﻦﺍﯾﻦ ﻃﺮﻑ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﯼ ﯾﮏ ﺩﻝ ﻧﺒﺴﺘﮕﯽ !
ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﻃﺮﻑ ﺻﺪﺍﯼ ﻏﻢ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﺑﺎﺩ ﮐﻪ ...
ﺗﻮ ﺁﻥ ﻃﺮﻑ ﻫﻤﺎﻥ ﺯﻥ ﺑﯽ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﮐﻪ ..