دست تو رو شد ز پیش قلب ناشادم برو

دست تو رو شد ز پیش قلب ناشادم برو

دیگر از تو دل گسستم قبل فریادم برو

حیف آن عمری من پای دورنگی دادمت

کی توان جبران عمر رفته بر بادم برو

کاش هرگز لحظه ی دیدار تو بینا نبود

این دو چشم خسته از اشکان مازادم برو

گفته بودند تا جوانی عاشقی می بایدت

کاش هرگز این سخنها را نمی خواندم برو

کاش با رفتن ز درد غصه ها کم می شدم

گرچه سختی دارد اما باز آزادم برو