.

.
یا رب

سی و هفت/ سر اعظم
.

همه تسبیح بدستند به تسبیحاتش
همه تفسیر بدستند پی آیاتش

باطنش جای خودش , ظاهر او هم سر است
ما تماما همه محویم, تماما ماتش

فاطمه عبد خدا هست ولی رب من است
کافرم گر نتوانم بکنم اثباتش

چه کسی دیده که از عرش کسی برگردد
زانهمه جلوه فقط سیب شود سوغاتش

میرسیدند بهم تا که علی و زهرا
روبرو میشد؛ در اصل علی با ذاتش

عابدان سر به بر اندر طمع روضه خلد
عاشقان جان به کف اندر طلب مرضاتش

دور تا دور قدش را وسط کوچه ی شهر
می گرفتند ملائک پی تشریفاتش

آن نمازی که در آن صحبتی از فاطمه نیست
صاحبش را برساند به جهنم...آتش

حرم فاطمه با خاک نجف باید ساخت
وقف زهراست نجف با همه ی ذراتش

در زدن یا نزدن فرق ندارد اینجا
نیست وابسته ی سائل کرم بالذاتش

مهر خانوم برایش به دو عالم کافی ست
هر که باشد پی جبران شدن مافاتش
.
.
.

آن فلانی و فلانی و فلانی سه بت اند
لعنت شیعه به "عزی" به "هبل" به "لات" ش

پی نوشت:
.
- از جناب شهریار:

عابدان سر به بر اندر طمع روضه خلد
عاشقان جان به کف اندر طلب مرضاتند
.
- بر لات و هبل و عزی لعنت.