می خندم، بلند تر از همیشه...

می خندم، بلند تر از همیشه...
به خودم می رسم، بیشتر از هر زمانی... حواسم به آدم های زندگیم هست، بیشتر از هر وقت دیگه ای...
کتاب می خرم، فیلم می بینم، سفر می کنم، بیشتر از تمام سال های زندگیم...
به آینده فکر می کنم، رویایی تر از هر زمان دیگه ای...
دلخوشی هام بزرگ نیستن اما دل خوشم بهشون بیشتر از تمام روزای دیگه...
هیچ روزنه ای نمی بینم اما امیدوارم، امیدوارتر از همیشه...
زورم خیلی وقتا به زور زندگی نمی رسه اما باهاش رفیقم، صمیمی تر از همیشه...
کنار همه ی اینا تو زندگی منم چالش هست، غم هست، دلتنگی وحسرت و پشیمونی هست، گاهی شبا گریه و گاهی روزا بی حوصلگی، بد اخلاقی، بی قراری، بن بست، دو دلی، بلاتکلیفی و تنهایی هم هست... تو زندگی منم
ترس هست، ترس از خیلی چیزا... ترس از فردای نیومده، ترس از دست دادن، ترس نرسیدن، نتونستن، درجا زدن، ترس از تنها موندن اما من از یه روزی به بعد تصمیم گرفتم حالم تو همین زندگی خوب باشه... من از یه روزی به بعد نیمه ی پر لیوان زندگیم رو هم دیدم، پر تر از همیشه، درست همون جا بود که به زندگی برگشتم!! حالا ازت می خوام خوب به نیمه ی پر لیوان زندگیت نگاه کنی حتی اگه فکر می کنی کمه، حتی اگه فکر می کنی ناچیزه... نذار نیمه ی خالی این لیوان تو خودش غرقت کنه!!
#محدثه_رمضانی