بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
و - اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ - ما را به راه راست هدایت کن. می گویند؟!
مسلمان، هنگام تلاوت قرآن مجید، خود را مخاطب کلام چه کسی قرار میدهد و هنگام دعا، چه کسی را میخواند و بر آورده شدن نیازهای خود را از چه کسی میخواهد؟!
آیا جز این است که تمامی دعاها، با- اللّٰهُمَّ - ربَّنا - ربّ - يَا إِلٰهِى وَسَيِّدِى وَرَبِّى - یا مولای، یا سایر اسمای او شروع می شود؟! آیا این ارتباط مستقیم نمی باشد؟!
هنگامی که کسی حمد میگوید - در زبان و عمل، شکر میگذارد - خداوند را تسبیح می نماید - با اذکار گوناگون، او را یاد میکند و استغفار و توبه مینماید، مخاطبش کیست و با چه کسی مرتبط شده است؟!
آیا جز این است که تمامی توسلات نیز برای ارتباط نزدیکتر عبد با معبود می باشد؛ چرا که هر ارتباطی، هر کاری و هر حرکتی، وسیله میخواهد، لذا فرمود: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ - ای كسانی كه ايمان آوردهايد! پرهيزگاری پيشه كنيد و وسيلهای برای تقرب به خدا بجویید برگزینید و در راه او جهاد كنيد باشد كه رستگار شويد.(سوره مائده آیه 35)
آیا اقامۀ نماز - تلاوت قرآن کریم - روزه - حج - جهاد - رعایت احکام و هر موضعی که اتخاذ مینماییم، و هر کاری که انجام میدهیم، همه در ارتباط با او و برای تقرب به او نیست؟!
آیا در دعای توسل، اهل عصمت علیهم السلام را وسیله قرار نمیدهیم و نمی گوییم: يَا سادَتِى وَمَوالِىَّ، إِنِّى تَوَجَّهْتُ بِكُمْ أَئِمَّتِى وَعُدَّتِى لِيَوْمِ فَقْرِى وَحاجَتِى إِلَى اللّٰهِ، وَتَوَسَّلْتُ بِكُمْ إِلَى اللّٰهِ، وَ اسْتَشْفَعْتُ بِكُمْ إِلَى اللّٰهِ، فَاشْفَعُوا لِى عِنْدَ اللّٰهِ، وَاسْتَنْقِذُونِى مِنْ ذُنُوبِى عِنْدَ اللّٰهِ، فَإِنَّكُمْ وَسِيلَتِى إِلَى اللّٰهِ، وَبِحُبِّكُمْ وَبِقُرْبِكُمْ أَرْجُو نَجاةً مِنَ اللّٰهِ - ای بزرگان و سرورانم، من به شما پیشوایان و توشههایم برای روز تنگدستی روی آوردم و نیازم بهسوی خداست و به وسیلۀ شما توسّل جستم بهسوی خدا، پس در نزد خدا واسطه من شوید و مرا پیش خدا از گناهانم رهایی بخشید که تنها شما وسیله من به سوی خدا هستید، من با دوستی با شما و نزدیک شدن به شما امیدوار نجات از سوی خدا هستم.
این وسیله جستن و توسل به وسایل، به معنای عدم ارتباط مستقیم بندگان نیست، بلکه مانند این است که کسی برای کسب علم، مدرسه و دانشگاه، معلم، استاد و کتاب را وسیله قرار دهد؛ (ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
و - اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ - ما را به راه راست هدایت کن. می گویند؟!
مسلمان، هنگام تلاوت قرآن مجید، خود را مخاطب کلام چه کسی قرار میدهد و هنگام دعا، چه کسی را میخواند و بر آورده شدن نیازهای خود را از چه کسی میخواهد؟!
آیا جز این است که تمامی دعاها، با- اللّٰهُمَّ - ربَّنا - ربّ - يَا إِلٰهِى وَسَيِّدِى وَرَبِّى - یا مولای، یا سایر اسمای او شروع می شود؟! آیا این ارتباط مستقیم نمی باشد؟!
هنگامی که کسی حمد میگوید - در زبان و عمل، شکر میگذارد - خداوند را تسبیح می نماید - با اذکار گوناگون، او را یاد میکند و استغفار و توبه مینماید، مخاطبش کیست و با چه کسی مرتبط شده است؟!
آیا جز این است که تمامی توسلات نیز برای ارتباط نزدیکتر عبد با معبود می باشد؛ چرا که هر ارتباطی، هر کاری و هر حرکتی، وسیله میخواهد، لذا فرمود: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ - ای كسانی كه ايمان آوردهايد! پرهيزگاری پيشه كنيد و وسيلهای برای تقرب به خدا بجویید برگزینید و در راه او جهاد كنيد باشد كه رستگار شويد.(سوره مائده آیه 35)
آیا اقامۀ نماز - تلاوت قرآن کریم - روزه - حج - جهاد - رعایت احکام و هر موضعی که اتخاذ مینماییم، و هر کاری که انجام میدهیم، همه در ارتباط با او و برای تقرب به او نیست؟!
آیا در دعای توسل، اهل عصمت علیهم السلام را وسیله قرار نمیدهیم و نمی گوییم: يَا سادَتِى وَمَوالِىَّ، إِنِّى تَوَجَّهْتُ بِكُمْ أَئِمَّتِى وَعُدَّتِى لِيَوْمِ فَقْرِى وَحاجَتِى إِلَى اللّٰهِ، وَتَوَسَّلْتُ بِكُمْ إِلَى اللّٰهِ، وَ اسْتَشْفَعْتُ بِكُمْ إِلَى اللّٰهِ، فَاشْفَعُوا لِى عِنْدَ اللّٰهِ، وَاسْتَنْقِذُونِى مِنْ ذُنُوبِى عِنْدَ اللّٰهِ، فَإِنَّكُمْ وَسِيلَتِى إِلَى اللّٰهِ، وَبِحُبِّكُمْ وَبِقُرْبِكُمْ أَرْجُو نَجاةً مِنَ اللّٰهِ - ای بزرگان و سرورانم، من به شما پیشوایان و توشههایم برای روز تنگدستی روی آوردم و نیازم بهسوی خداست و به وسیلۀ شما توسّل جستم بهسوی خدا، پس در نزد خدا واسطه من شوید و مرا پیش خدا از گناهانم رهایی بخشید که تنها شما وسیله من به سوی خدا هستید، من با دوستی با شما و نزدیک شدن به شما امیدوار نجات از سوی خدا هستم.
این وسیله جستن و توسل به وسایل، به معنای عدم ارتباط مستقیم بندگان نیست، بلکه مانند این است که کسی برای کسب علم، مدرسه و دانشگاه، معلم، استاد و کتاب را وسیله قرار دهد؛ (ادامه دارد...)
۶۹۸
۱۲ آبان ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.