تو ماهی و منماهی این برکه ی کاشی

تو ماهی و مَن،ماهیِ این برکه ی کاشی
اَندوهِ بُزُرگیست،زَمانی که نَباشی..
آه از نَفسِ پاکِ تو و صُبحِ نِشابور،
از چشمِ تو و حُجره ی فیروزه تَراشی،
پِلکی بزَن ای مخزَنِ اسرار که هَر بار،
فیروزه و اَلماس به آفاق بِپاشی..
هَرگز به تو دَستَم نَرِسد ماهِ بُلندَم..
اَندوهِ بزرگیست،چه باشی،چه نَباشی..
ای بادِ سَبکسار مرا بُگذر و بُگذار،
هُشدار که آرامشِ ما را نَخَراشی..

#علیرضا_بدیع