بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت سوم :
اما اگر بگویید: من پیش از آن که با شما ارتباط بگیرم،ارتباطی نداشتم، و پس ازآن که ارتباطی نداشتم،ارتباط گرفتم به زمان حقیقی یا فلسفی اشاره نمودهاید.
این زمان حقیقی قبل و بعد = پیش و پس، که در حیات دنیوی نیز با روز و ساعت محاسبه نمیشود، در حیات اخروی نیز وجود و استمرار دارد؛ چنان که زندگی در دنیا، پیش از مرگ است برزخ پس از مرگ است حشر پس از برپایی قیامت است حوادث محشر، مانند سؤال و جواب و یا رؤیت حقیقت اعمال و همه پیش از تقسیم است و بهشت و جهنم، پس از پایان تمامی این مراحل میباشد، و در بهشت و جهنم نیز هر اتفاقی پس از اتفاق پیشین قبلی و پیش از اتفاق پسین بعدی رخ میدهد.
بر این اساس، زمان برای انسان، در همین دنیا نیز پایانی ندارد که بیپایان بودنش در آن دنیا، قابل درک نباشد و بسیار عجیب و قریب به نظر رسد.
اتفاق : اتفاق چیست؟ اتفاق، پیش آمدن حالتی است که پیش از این نبوده و اکنون به وقوع پیوسته است اتفاق یا رخداد، یعنی سکون نداشتن، یعنی آن چه نبوده، پدید میآید، یا به تعبیری حادث میگردد.
این اتفاقات، یا در درون آدمی رخ میدهد مثل این که: پس از ندانستن بداند، یا پس از به خاطر سپردن فراموش نماید یا پس از خوشحالی، محزون گردد یا پس از حزن، خوشحال شود یا پس نشناختن و بیتفاوتی، خوشش بیاید، یا پس از محبت به چیزی به آن بغض بیابد. و یا در بیرون رخ میدهد مثل این که پس از شب، روز میشود - پس از روز شب میشود - پس از خشکسالی، باران میبارد- پس از صلح، جنگ میشود - پس از آرامش زمین، زلزله رخ میدهد و یا در آخرت نیز چه برای اهل بهشت، و چه برای اهل جهنم همین طور است؛ سکون و استمراری برای یک حالت نیست، چه در درون و چه در برون؛ و اتفاقات، یکی پس از دیگری، حادث میگردند.
تفاوت اتفاقات در حیات اخروی، با حیات دنیوی این است که دیگر پوشش ندارند، یعنی حقیقتشان آشکار میشود.
کسی که یک عمر در این دنیا، ربا یا مال یتیم، یا حق دیگران را خورده، در واقع آتش به شکم ریخته و گرسنگیاش را با آن سیر نموده، آنجا نیز همین کار را میکند، منتهی آن آتش دیگر پوشش ندارد، حقیقتاً همان آتش است.
کسی که یک عمر در این دنیا، خداجو، خدا پرست و خدا دوست بوده، و برای رفع گرسنگیاش، تقوا را رعایت کرده تا لقمهای حلال و طیب به دست آورد، آنجا نیز با روزیهای پاک و طیب، پذیرایی میشود.
در این دنیا، آخر کمالاتی چون: علم، زیبایی، قدرت، شوکت، جلال، جبروت و کجاست؟! نه آخری دارد و نه سکون دارد؛ آخر لذتِ بر خورداری از این کمالات کجاست؟ هیچ آخری ندارد.(پایان)( ص 1)
پاسخ قسمت سوم :
اما اگر بگویید: من پیش از آن که با شما ارتباط بگیرم،ارتباطی نداشتم، و پس ازآن که ارتباطی نداشتم،ارتباط گرفتم به زمان حقیقی یا فلسفی اشاره نمودهاید.
این زمان حقیقی قبل و بعد = پیش و پس، که در حیات دنیوی نیز با روز و ساعت محاسبه نمیشود، در حیات اخروی نیز وجود و استمرار دارد؛ چنان که زندگی در دنیا، پیش از مرگ است برزخ پس از مرگ است حشر پس از برپایی قیامت است حوادث محشر، مانند سؤال و جواب و یا رؤیت حقیقت اعمال و همه پیش از تقسیم است و بهشت و جهنم، پس از پایان تمامی این مراحل میباشد، و در بهشت و جهنم نیز هر اتفاقی پس از اتفاق پیشین قبلی و پیش از اتفاق پسین بعدی رخ میدهد.
بر این اساس، زمان برای انسان، در همین دنیا نیز پایانی ندارد که بیپایان بودنش در آن دنیا، قابل درک نباشد و بسیار عجیب و قریب به نظر رسد.
اتفاق : اتفاق چیست؟ اتفاق، پیش آمدن حالتی است که پیش از این نبوده و اکنون به وقوع پیوسته است اتفاق یا رخداد، یعنی سکون نداشتن، یعنی آن چه نبوده، پدید میآید، یا به تعبیری حادث میگردد.
این اتفاقات، یا در درون آدمی رخ میدهد مثل این که: پس از ندانستن بداند، یا پس از به خاطر سپردن فراموش نماید یا پس از خوشحالی، محزون گردد یا پس از حزن، خوشحال شود یا پس نشناختن و بیتفاوتی، خوشش بیاید، یا پس از محبت به چیزی به آن بغض بیابد. و یا در بیرون رخ میدهد مثل این که پس از شب، روز میشود - پس از روز شب میشود - پس از خشکسالی، باران میبارد- پس از صلح، جنگ میشود - پس از آرامش زمین، زلزله رخ میدهد و یا در آخرت نیز چه برای اهل بهشت، و چه برای اهل جهنم همین طور است؛ سکون و استمراری برای یک حالت نیست، چه در درون و چه در برون؛ و اتفاقات، یکی پس از دیگری، حادث میگردند.
تفاوت اتفاقات در حیات اخروی، با حیات دنیوی این است که دیگر پوشش ندارند، یعنی حقیقتشان آشکار میشود.
کسی که یک عمر در این دنیا، ربا یا مال یتیم، یا حق دیگران را خورده، در واقع آتش به شکم ریخته و گرسنگیاش را با آن سیر نموده، آنجا نیز همین کار را میکند، منتهی آن آتش دیگر پوشش ندارد، حقیقتاً همان آتش است.
کسی که یک عمر در این دنیا، خداجو، خدا پرست و خدا دوست بوده، و برای رفع گرسنگیاش، تقوا را رعایت کرده تا لقمهای حلال و طیب به دست آورد، آنجا نیز با روزیهای پاک و طیب، پذیرایی میشود.
در این دنیا، آخر کمالاتی چون: علم، زیبایی، قدرت، شوکت، جلال، جبروت و کجاست؟! نه آخری دارد و نه سکون دارد؛ آخر لذتِ بر خورداری از این کمالات کجاست؟ هیچ آخری ندارد.(پایان)( ص 1)
۴۷۳
۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.