(فرضیه) اجاره بها اقتصادی
(فرضیه) اجاره بها اقتصادی
مالتوس و ریکاردو
این فرضیه اقتصادی را مالتوس و ریکاردو اقتصادشناسان انگلیسی اوایل قرن 16 به اشتراک گذاشتند و حاکی از این است که اراضی زراعتی و به طور کلی زمین وضعیت خاصی دارد که مخصوص به خودش می باشد.
1.زمین از حیث مقدار محدود است یعنی نه می شود چیزی بر آن اضافه کرد و یا از آن کاست.آن چه اراضی در سطح کره زمین خلق شده و در دسترس بشر قرار گرفته همان هست که موجود می باشد.
2.اراضی از حیث مرغوبیت و حاصلخیزی اختلاف دارند.اراضی نامرغوب آن هاست که همان قدر محصول می دهد که به مصرف مخارجش می رسد.پس برای چنین زمینی نمی شود اجاره بهاء پرداخت و برای زمین مرغوب چون محصولش بر خرجش اضافه تر است.
کشاورز حاضرست مبلغ بیشتری برای اجاره آن بپردازد،پس اجاره بهاء یا عایدی مالک از زمین مرغوب معادل است با تفاضل محصول آن زمین بر محصول مقدار معادل آن از اراضی نامرغوب.
احیای اراضی نامرغوب مستلزم مخارج اضافی است ناچار بهای محصول آن زمین را بالا می برد تا جبران مخارج اضافی شود و به مجردی که بهای محصول به سبب احیای این نوع اراضی بالا رفت.
مالکین زمین های مرغوب هم که خرجی اضافه نکرده بهای محصول زمین خود را بالا می برند.
یعنی اجاره بها را بالا برده نفع سرشار عاید ایشان می گردد که حق نیست چون مقدار محصول یا عایدی اضافی و به طور کلی اصل اجاره بهای زمین که عاید مالک می شود به ازای کار نبوده و این مبلغ عایدی مالک به مصرف عیش و نوش و ازدیاد ثروت مالک می رسد در حالی که به هیچ وجه خدمتی به ازدیاد محصول و ترقی کشاورزی و بهبودی اوضاع اجتماعی انجام نمی دهد.
در واقع مالک از آن چه باید عایدش شود،کسر و برداشت کرده و مبلغی را بلاعوض تصاحب کرده و به مصرف شخصی خود رسانده.
بدین طریق مالک خود یک نوع غاصب می باشد که بدون انجام کار که در تهیه عایدی اصل است تنها به نام مالکیت زمین که یک حادثه تاریخی و اتفاقی می باشد مبلغی از ثروت و عایدی اجتماع و مردم دیگر را می گیرد.
نتیجه آن که منافع مالک همیشه با منافع هر طبقه اجتماع در تضاده و هر قدمی که برای آبادی یعنی تبدیل اراضی نامرغوب به اراضی مرغوب برداشته شود منافع آن مستقیما به جیب مالک می رود بدون این که کوچکترین تلاش و کار را در این راه انجام داده باشد زیرا تنها اثر افزایش اراضی زراعتی و بسط آبادی و عمران می باشد که میزان اجاره بها یعنی عایدی ملک رو بالا می برد و بس.
#اجاره_بها_اقتصادی #فرضیه
#واژگان_سیاسی #سیاست #ادبیات_سیاسی
مالتوس و ریکاردو
این فرضیه اقتصادی را مالتوس و ریکاردو اقتصادشناسان انگلیسی اوایل قرن 16 به اشتراک گذاشتند و حاکی از این است که اراضی زراعتی و به طور کلی زمین وضعیت خاصی دارد که مخصوص به خودش می باشد.
1.زمین از حیث مقدار محدود است یعنی نه می شود چیزی بر آن اضافه کرد و یا از آن کاست.آن چه اراضی در سطح کره زمین خلق شده و در دسترس بشر قرار گرفته همان هست که موجود می باشد.
2.اراضی از حیث مرغوبیت و حاصلخیزی اختلاف دارند.اراضی نامرغوب آن هاست که همان قدر محصول می دهد که به مصرف مخارجش می رسد.پس برای چنین زمینی نمی شود اجاره بهاء پرداخت و برای زمین مرغوب چون محصولش بر خرجش اضافه تر است.
کشاورز حاضرست مبلغ بیشتری برای اجاره آن بپردازد،پس اجاره بهاء یا عایدی مالک از زمین مرغوب معادل است با تفاضل محصول آن زمین بر محصول مقدار معادل آن از اراضی نامرغوب.
احیای اراضی نامرغوب مستلزم مخارج اضافی است ناچار بهای محصول آن زمین را بالا می برد تا جبران مخارج اضافی شود و به مجردی که بهای محصول به سبب احیای این نوع اراضی بالا رفت.
مالکین زمین های مرغوب هم که خرجی اضافه نکرده بهای محصول زمین خود را بالا می برند.
یعنی اجاره بها را بالا برده نفع سرشار عاید ایشان می گردد که حق نیست چون مقدار محصول یا عایدی اضافی و به طور کلی اصل اجاره بهای زمین که عاید مالک می شود به ازای کار نبوده و این مبلغ عایدی مالک به مصرف عیش و نوش و ازدیاد ثروت مالک می رسد در حالی که به هیچ وجه خدمتی به ازدیاد محصول و ترقی کشاورزی و بهبودی اوضاع اجتماعی انجام نمی دهد.
در واقع مالک از آن چه باید عایدش شود،کسر و برداشت کرده و مبلغی را بلاعوض تصاحب کرده و به مصرف شخصی خود رسانده.
بدین طریق مالک خود یک نوع غاصب می باشد که بدون انجام کار که در تهیه عایدی اصل است تنها به نام مالکیت زمین که یک حادثه تاریخی و اتفاقی می باشد مبلغی از ثروت و عایدی اجتماع و مردم دیگر را می گیرد.
نتیجه آن که منافع مالک همیشه با منافع هر طبقه اجتماع در تضاده و هر قدمی که برای آبادی یعنی تبدیل اراضی نامرغوب به اراضی مرغوب برداشته شود منافع آن مستقیما به جیب مالک می رود بدون این که کوچکترین تلاش و کار را در این راه انجام داده باشد زیرا تنها اثر افزایش اراضی زراعتی و بسط آبادی و عمران می باشد که میزان اجاره بها یعنی عایدی ملک رو بالا می برد و بس.
#اجاره_بها_اقتصادی #فرضیه
#واژگان_سیاسی #سیاست #ادبیات_سیاسی
۵.۲k
۲۳ آبان ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.