فاجعهٔ اتمی چرنوبیل حادثه ای هسته ای بود که در ۲۶ آوریل ۱
فاجعهٔ اتمی چرنوبیل حادثهای هستهای بود که در ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ میلادی، برابر با ۶ اردیبهشت ۱۳۶۵ خورشیدی، در رآکتور هستهای شمارهٔ ۴ نیروگاه چرنوبیل، در نزدیکی شهر پریپیات در شمال جمهوری شوروی سوسیالیستی اوکراین از اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی رخ داد.[۱][۲] این فاجعه یکی از دو بحران هستهای است که بر اساس مقیاسگر رویدادهای بینالمللی هستهای و رادیولوژیک، در گروه شمارهٔ ۷ (بالاترین مقیاس) طبقهبندی شدهاست. این درجه نشاندهندهٔ «حادثهٔ عظیم» است؛ به معنی «حادثهٔ دیگر در این مقیاس، حادثه اتمی فوکوشیما ۱ است. این موضوع از بدترین فجایع هستهای در تاریخ، هم از نظر هزینه و هم از نظر تلفات، محسوب میشود.[۳]
تاریخ:
۲۶ آوریل ۱۹۸۶؛ ۳۸ سال پیش
زمان:
۰۱:۲۳:۴۵ زمان مسکو (یوتیسی ۴:۰۰+)
مکان:
نیروگاه هستهای چرنوبیل، پریپیات، رایون چرنوبیل، استان کییف، جمهوری شوروی سوسیالیستی اوکراین، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
(اکنون در استان کییف، اوکراین)
گونه:
حوادث هستهای و تشعشعی
علت:
اشکالات در طراحی راکتور (عملکرد سیستم AZ-5) و خطای انسانی
نتیجه:
INES سطح ۷ (حادثه بزرگ)
کشتهها
طبق اعلام رسمی اتحاد جماهیر شوروی ۳۱ مرگ مستقیم و کوتاه مدت گزارش شده است، اما طی سال های آتی این عدد به ۵۹ نفر تغییر یافت. (تلفات جانی ناشی از فاجعه چرنوبیل را ببینید)
این حادثه در جریان یک آزمایش ایمنی در یک رآکتور نوع آربیامکی، که در شوروی رایج است، اتفاق افتاد. محتوای این آزمایش شبیهسازی قطعی برق الکتریکی بود. هدف از این آزمایش کمک به توسعهٔ یک روش ایمنی جهت تداوم گردش آب خنککننده در صورت قطعی برق تا زمانی که ژنراتورهای پشتیبان بتوانند برق را تأمین کنند، بود. وقفهٔ بین قطعی برق و برقراری برق پشتیان حدود یک دقیقه بود. این شصت ثانیه به عنوان یک مشکل امنیتی بالقوه درنظر گرفته شده بود که میتوانست باعث گرم شدن بیش از حد هستهٔ رآکتور شود. سه آزمون این چنینی از سال ۱۹۸۲ انجام شده بود اما هیچکدام موفق به ارائه یک راه حل نشده بودند. در این تلاش چهارم، آزمون به مدت ۱۰ ساعت به تعویق افتاد، بنابراین شیفت عملیاتی که برای این آزمایش آموزش دیده بودند، حضور نداشتند. به همین دلیل سرپرست آزمایش موفق به پیروی از دستورالعمل اجرایی فرایند نشد و شرایط عملیاتی ناپایداری را ایجاد کرد که به همراه با نقصهای ذاتی در طراحی آربیامکی و غیرفعال بودن چندین سیستم ایمنی اضطراری، منجر به وقوع واکنشهای زنجیرهای کنترل نشده گردید.
تاریخ:
۲۶ آوریل ۱۹۸۶؛ ۳۸ سال پیش
زمان:
۰۱:۲۳:۴۵ زمان مسکو (یوتیسی ۴:۰۰+)
مکان:
نیروگاه هستهای چرنوبیل، پریپیات، رایون چرنوبیل، استان کییف، جمهوری شوروی سوسیالیستی اوکراین، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
(اکنون در استان کییف، اوکراین)
گونه:
حوادث هستهای و تشعشعی
علت:
اشکالات در طراحی راکتور (عملکرد سیستم AZ-5) و خطای انسانی
نتیجه:
INES سطح ۷ (حادثه بزرگ)
کشتهها
طبق اعلام رسمی اتحاد جماهیر شوروی ۳۱ مرگ مستقیم و کوتاه مدت گزارش شده است، اما طی سال های آتی این عدد به ۵۹ نفر تغییر یافت. (تلفات جانی ناشی از فاجعه چرنوبیل را ببینید)
این حادثه در جریان یک آزمایش ایمنی در یک رآکتور نوع آربیامکی، که در شوروی رایج است، اتفاق افتاد. محتوای این آزمایش شبیهسازی قطعی برق الکتریکی بود. هدف از این آزمایش کمک به توسعهٔ یک روش ایمنی جهت تداوم گردش آب خنککننده در صورت قطعی برق تا زمانی که ژنراتورهای پشتیبان بتوانند برق را تأمین کنند، بود. وقفهٔ بین قطعی برق و برقراری برق پشتیان حدود یک دقیقه بود. این شصت ثانیه به عنوان یک مشکل امنیتی بالقوه درنظر گرفته شده بود که میتوانست باعث گرم شدن بیش از حد هستهٔ رآکتور شود. سه آزمون این چنینی از سال ۱۹۸۲ انجام شده بود اما هیچکدام موفق به ارائه یک راه حل نشده بودند. در این تلاش چهارم، آزمون به مدت ۱۰ ساعت به تعویق افتاد، بنابراین شیفت عملیاتی که برای این آزمایش آموزش دیده بودند، حضور نداشتند. به همین دلیل سرپرست آزمایش موفق به پیروی از دستورالعمل اجرایی فرایند نشد و شرایط عملیاتی ناپایداری را ایجاد کرد که به همراه با نقصهای ذاتی در طراحی آربیامکی و غیرفعال بودن چندین سیستم ایمنی اضطراری، منجر به وقوع واکنشهای زنجیرهای کنترل نشده گردید.
۲.۶k
۲۲ خرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.