توی ﺯﻧﺪﮔﯽ ﯾﺎﺩ ﻣﯿﮕﯿﺮﯼ که ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪ حرف های ﻗﺸﻨﮓ و ﺑﺪﻭﻥ ﭘﺸﺘ

توی ﺯﻧﺪﮔﯽ ﯾﺎﺩ ﻣﯿﮕﯿﺮﯼ که ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪ حرف‌های ﻗﺸﻨﮓ و ﺑﺪﻭﻥ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ، ﻣﺜﻞ ﺁﻭﯾﺨﺘﻦ ﺑﻪ ﻃﻨﺎﺑﯽ ﭘﻮﺳﯿﺪﺳﺖ. ﯾﺎﺩ ﻣﯿﮕﯿﺮﯼ که نزدیک‌ترین‌ﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ، ﮔﺎﻫﯽ ﻣﯿﺘﻮنن ﺩﻭﺭﺗﺮﯾﻦ‌ﻫﺎ ﺑﺎشن. ﯾﺎﺩ ﻣﯿﮕﯿﺮﯼ که ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺧﻮبه، ﺳﺎﯾﻪ ﺩﺭﺧﺖ ﻣﻄﻠﻮبه، ﺍﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﺗﮑﯿﻪ‌ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺑﺪﯼ ﻧﯿﺴﺖ.