تو را با آخرین و تلخ ترین سیگاری که با یادت کِشیدم ، به ت

تو را با آخرین و تلخ ترین سیگاری که با یادت کِشیدم ، به تَهِ کفشم میسپارم . . .
تو لِه شدی درست زیرِ پاهای عقلم ، پایانِ داستانِ این حماقت عاشقانه !
سیگارِ ” خودم ” را روشن میکنم و با قدمهای سنگینم از نعش تو دور میشوم . . .