معنی کِِِِِلی عباد الرحمان یعنی بندگان خاص خدا
ويژگی‌های عباد الرَّحمان در قرآن كريم
«وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً»[1]
امام باقر(علیه السلام) به جابر فرمود: «اعْرِضْ نَفْسَكَ عَلَى كِتَابِ اللَّهِ فَإِنْ كُنْتَ سَالِكاً سَبِيلَهُ زَاهِداً فِی تَزْهِيدِهِ رَاغِباً فِی تَرْغِيبِهِ خائفاً مِنْ تَخْویفِهِ فَاثْبُتْ وَ أَبْشِر؛[2] خودت را بر کتاب خدا عرضه کن؛ اگر به راه آن رفته‌ای و با سفارش به زهد آن زاهد شده و به آن‌چه ترغیب نموده راغب شده، و از آن‌چه ترسانده خائف شده‌ای، پس ثابت قدم باش و بشارت باد تو را.»
در آیات متعددی از قرآن، صفات مؤمنان، منافقان و کافران بیان شده است. یکی از مهم‌ترین سنجش‌ها و معیارها برای تشخيص حق و باطل و خوبان و بدان معیارهای قرآنی و روایی است؛ لذا برای شناخت خوبان وبدان باید به قرآن مراجعه کرد. خداوند در سورۀ فرقان از آیۀ 63 تا 76 دوازده صفت نیکو برای بندگان شایستۀ خود بیان فرموده است. این صفات را طی دو جلسه مورد بحث قرار می‌دهیم:
رحمت خداوند شامل حال همۀ موجودات کافر و مشرک می‌شود، اما انتساب بندگان به رحمان، عنایت و ویژگی خاصی دارد. امیرالمؤمنین(علیه السلام) در اين باره تعبیر زیبایی دارد: «أَبْلَغُ مَا تُسْتَدَرُّ بِهِ الرَّحْمَةُ أَنْ تُضْمَرَ لِجَمِيعِ النَّاسِ الرَّحْمَة وَ اَبْلَغَ مَا تَسْتَدّرُ بِهِ الرَّحْمَة أَنْ تَضْمَرَ لِجَمِیْعِ النَّاسِ الرَّحْمَة...»[3] وقتی رحمت خدا به صورت گسترده و فراگیر بر سر بنده‌ای می‌ریزد که برای همۀ موجودات و بندگان خدای مهربان رحمت را درخواست کند؛ یعنی صفت رحمانیت در او ظهور کند.
ویژگی ها
تواضع
مسامحه و گذشت
عبادت و شب زنده داری
درخوایت رهابی از عذاب جهنم
پی نوشت:
[1]. فرقان، آیه 63.
[2]. ابن شعبه حرانى، تحف العقول، ص 284.
[3]. تميمى آمدى، تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، ص 450.
[4]. فرقان، آيه 63.
[5]. سعدی شیرازی، مصلح‌الدین، گلستان، ص 282.
[6]. کلینی، الکافی، ج 8، ص 230.
[7] .www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=191863.
[8]. شیخ صدوق، الأمالی، ص 319.
[9] همان.
[10] .a.wikisource.org/wiki.
[11]. مجلسی، بحار الأنوار، ج 16، ص 265.
[12]. مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج 13، ص 85.
«وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً»[1]
امام باقر(علیه السلام) به جابر فرمود: «اعْرِضْ نَفْسَكَ عَلَى كِتَابِ اللَّهِ فَإِنْ كُنْتَ سَالِكاً سَبِيلَهُ زَاهِداً فِی تَزْهِيدِهِ رَاغِباً فِی تَرْغِيبِهِ خائفاً مِنْ تَخْویفِهِ فَاثْبُتْ وَ أَبْشِر؛[2] خودت را بر کتاب خدا عرضه کن؛ اگر به راه آن رفته‌ای و با سفارش به زهد آن زاهد شده و به آن‌چه ترغیب نموده راغب شده، و از آن‌چه ترسانده خائف شده‌ای، پس ثابت قدم باش و بشارت باد تو را.»
در آیات متعددی از قرآن، صفات مؤمنان، منافقان و کافران بیان شده است. یکی از مهم‌ترین سنجش‌ها و معیارها برای تشخيص حق و باطل و خوبان و بدان معیارهای قرآنی و روایی است؛ لذا برای شناخت خوبان وبدان باید به قرآن مراجعه کرد. خداوند در سورۀ فرقان از آیۀ 63 تا 76 دوازده صفت نیکو برای بندگان شایستۀ خود بیان فرموده است. این صفات را طی دو جلسه مورد بحث قرار می‌دهیم:
رحمت خداوند شامل حال همۀ موجودات کافر و مشرک می‌شود، اما انتساب بندگان به رحمان، عنایت و ویژگی خاصی دارد. امیرالمؤمنین(علیه السلام) در اين باره تعبیر زیبایی دارد: «أَبْلَغُ مَا تُسْتَدَرُّ بِهِ الرَّحْمَةُ أَنْ تُضْمَرَ لِجَمِيعِ النَّاسِ الرَّحْمَة وَ اَبْلَغَ مَا تَسْتَدّرُ بِهِ الرَّحْمَة أَنْ تَضْمَرَ لِجَمِیْعِ النَّاسِ الرَّحْمَة...»[3] وقتی رحمت خدا به صورت گسترده و فراگیر بر سر بنده‌ای می‌ریزد که برای همۀ موجودات و بندگان خدای مهربان رحمت را درخواست کند؛ یعنی صفت رحمانیت در او ظهور کند.
ویژگی ها
تواضع
مسامحه و گذشت
عبادت و شب زنده داری
درخوایت رهابی از عذاب جهنم
پی نوشت:
[1]. فرقان، آیه 63.
[2]. ابن شعبه حرانى، تحف العقول، ص 284.
[3]. تميمى آمدى، تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، ص 450.
[4]. فرقان، آيه 63.
[5]. سعدی شیرازی، مصلح‌الدین، گلستان، ص 282.
[6]. کلینی، الکافی، ج 8، ص 230.
[7] .www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=191863.
[8]. شیخ صدوق، الأمالی، ص 319.
[9] همان.
[10] .a.wikisource.org/wiki.
[11]. مجلسی، بحار الأنوار، ج 16، ص 265.
[12]. مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج 13، ص 85.
۶.۸k
۰۱ خرداد ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.