یادداشت استاد پناهیان پس از انتخابات ۹۶

یادداشت استاد پناهیان پس از انتخابات ۹۶
بسم الله الرحمن الرحیم

پیروزی ملت و نظام مقدس جمهوری اسلامی را در حماسهٔ انتخابات ۹۶ را به رهبری معظم و مردم شریف ایران تبریک عرض می‌کنم. در این انتخابات اوج موفقیت نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به امامت حکیمانهٔ رهبر معظم انقلاب به رخ جهانیان کشیده شد و تمام آنان که سال‌ها بر طبل غیر معتبر بودن انتخابات می‌کوبیدند، همه به صحنه آمدند و به خطای بزرگ خود مبنی بر عدم وجود مردم‌سالاری عملاً و قولاً بیش از پیش اعتراف کردند.



این انتخابات باشکوه، در آستانهٔ چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب، دشمنان قسم خوردهٔ خود را وادار به خضوع در برابر نظام مردم‌سالار ما نمود و ما را وارد مرحلهٔ تازه ای از فعالیت برای پیش‌برد اهداف انقلاب کرد. هرچند ممکن است برای آرایش آراء این انتخابات تفاسیر گوناگونی مطرح شود، ولی در نهایت حق چهرهٔ خود را نشان خواهد داد، کما اینکه غبار از چهرهٔ نازنین حقایق در این انتخابات بیش از پیش برداشته شد.



در این انتخابات با همهٔ تلخی‌هایی که داشت و نباید از هیچ‌یک از آنان گذشت، جدا از پیروزی اول که پیروزی نظام و مردم بود، پیروزی‌های دیگری نیز به دست آمد که نباید چشم از آن فروبست و باید آنها را بر سر دست گرفت و تداوم بخشید.



پیروزی دوم، پیروزی گفتمان توجه به محرومان و اهتمام بر اقتصاد مقاومتی و ایجاد کار، که ابتدا مورد انکار نامزدها بود، در نهایت مورد توجه و حتی تعهدهای نامزد پیروز قرار گرفت. وقتی اقبال مردم به سخنان رقبای وضع موجود دیده شد و فریادهای مبارزات انتخاباتی منطقش بر همه‌گان معلوم شد، توجه به محرومان، هرچند دیر هنگام، عملاً و قولاً در دولت مشاهده شد.



پیروزی سوم این بود که قریب به ۱۶ میلیون نفر تحت تأثیر تهمت‌ها، تخریب‌ها و رقیب‌هراسی‌ها قرار نگرفتند. هرچند باید این ضعف را بپذیریم و به شدت در اندیشهٔ جبرانش باشیم که چگونه نتوانستیم بخشی از ۲۳ میلیون نفر که نمی‌دانم چقدر بوده‌اند که به دلیل «هراس موهوم از سلب آزادی‌های فردی» به آقای رئیسی رای ندادند را از سوءتفاهم خارج کنیم.



سخنان آقای روحانی که در یک هفتهٔ اخیر بر رقیب‌هراسی تمرکز یافته بود و هم‌صدا با تمام رسانه‌های بین‌المللی به افترا و تخریب روی آورده بود، کاملا نشان می‌دهد او برای دفاع از کارآمدی دولت خود سخن تازه‌ای ندارد و چاره را در تخریب ناروای رقیب می‌داند؛ که موثر افتاد. بی‌تردید بخشی از عموم مردم که به آقای رئیسی رای ندادند، تحت‌تأثیر این پروژه بودند و ما نتوانستیم به رفع تهمت‌ها در حد وسیع اقدام کنیم و شاید گاهی در گوشه و کنار بر آن افزودیم.



پیروزی چهارم در این انتخابات، ایجاد همدلی و همراهی یک اقلیت منسجم و قدرتمند بود که با کناره‌گیری آقای قالیباف به نفع آقای رئیسی به اوج رسید. هم‌اکنون دیگر نتیجهٔ انتخابات را کسی به گردن دیگری نمی‌اندازد و آمادگی برای هر نوع همکاری و همراهی در آینده پدید آمده است. هرچند معلوم نیست واقعاً این کناره گیری عملاً چقدر موجب افزایش یا کاهش آراء رقیب شده باشد، ولی برای انسجام درونی گفتمان ما بسیار دلنشین بود.



پیروزی پنجم بالا رفتن هر چه بیشتر سطح آگاهی و مطالبهٔ عمومی از دولتمردان برای این دولت و دولت‌های آینده بود که موجب می‌شود به شدت مراقب گفتارها و رفتارهای خود باشند و همواره نگران این مطالبه و محاکمهٔ ملت ناظر و هوشیار به سر ببرند. آرائی که به نفع این دولت به صندوق‌ها ریخته شده، نباید به معنای عدم وجود مطالبه برای رفع فساد تلقی شود، چرا که هیچ جامعه‌ای وجود فساد و تبعیض را روا نمی‌دارد. تنها می‌شود گفت بیشتر مردم به همین دولت اعتماد کردند که خود به مبارزه با مظاهر فساد همت گمارد.



پیروزی ششم حفظ احترام و محبوبیت آقای رئیسی در میان عموم ملت ایران بود؛ در عین حالی که رقابت جدی در نهایت بین ایشان و آقای روحانی شکل گرفت. عدم شکل‌گیری رأی منفی برای آقای رئیسی در یک رقابت کاملاً فشرده و نزدیک، که ناشی از رعایت اخلاق و صداقت ایشان بود، یک سرمایهٔ عظیم برای جامعهٔ ما محسوب می‌شود. این درحالی است که به دلیل برخی رفتارهای دولت و برخی گفتارهای رئیس دولت فعلی، رأی منفی شدیدی نسبت به ایشان در جامعه شکل گرفته است که در آرایش سیاسی آیندهٔ کشور بسیار تاثیرگذار خواهد بود.



به هر حال انتخابات پایان یافت، ولی پرچم توجه به معیشت مردم و محرومان برفراز ماند. برای ما فرقی نمی‌کند چه کسانی در مسند باشند، اگرچه دوست داشتیم کسی که بیشتر به او اعتماد پیدا کرده‌ایم موفق گردد. اما هم‌اکنون هنگام همدلی و همکاری است؛ هر کس در هر کجا هست باید با همکاری با دولت و یا به صورت مستقل برای رفع محرومیت و آبادی ایران عزیز تلاش کند. نیروهای انقلاب با همان قدرتی که از وضع موجود انتقاد می‌ک